En 1576, Han Ŝineng de Ĉanggĝou-urbo, Ĝjangsu-provinco sonĝis, ke feo en brile ora kostumo diris al li, "Gratulon! Mi alportas bonan novaĵon al vi. Vi promociiĝos al la plej alta posteno en la kortego."
　　Han ne aŭdacis kredi tion eĉ en la sonĝo. "Pro kio?" li demandis la feon.
　　La feo diris: "Via Honora Avo, Han Jongĉun, estis malriĉa. Kvankam li ne havis sufiĉan monon por vivteni la familion, tamen li ŝatis liberigi bestojn. Ĉiumatene, kiam la suno leviĝis, li iris al rojo ĉe la domo kun balailo. Vi scias, ke 'Spiralaj Leonoj', kiel tiuj helikoj alinomataj, vagis el la rojo nokte. Via avo balais ilin kaj remetis ilin en la rojon, kie ili estis sendanĝeraj kaj neniu el la homoj povus treti ilin pro malatento. Iam li estis tiel malriĉa ke li havis neniom por manĝi, li do balais laŭ la rojo kilometrojn por forgesi la malsaton. Tiel li savis milojn kaj milojn da 'spiralaj leonoj'.
　　"Oni kutime mokridis je li. 'Ĉu vi ne povas elspezi vian tempon fari ion pli bonan ol tion?' iuj diris, kaj aliaj demandis, 'Se vi estas tiel malsata, kial ne manĝu la helikojn? Ĉiuj ja scias bone, ke ili estas bongustaj.' Plej multe el ili nur mokis kaj nomis lin malsaĝulo, sed li tute ne atentis pri tio. Li daŭrigis tion, kio estas prava laŭ li. Li tute ne pensis, ke estas necese atenti kion oni diras pri li. Kaj tiamaniere, ĉiufoje kiam li metis la 'spiralajn leonojn' sekure en la akvon, li havis mirindan senton de kontenteco. Li ĝuis feliĉon, kaj tian feliĉon oni ne povas aĉeti per mono.
　　"Via avo persiste faris tion pli ol kvardek jarojn. Li savis tiel multajn vivojn, ke tio ne nur portis grandan fortunon al li mem, sed ankaŭ al liaj infanoj kaj prainfanoj por multaj generacioj. Ankaŭ vi profitas de lia bonkoreco."
　　Tiam la sonĝo ĉesis. Han Shineng sin okupis en sia laboro. Kaj vere, li promociiĝis pli kaj pli alten, ĝis fine li gajnis la postenon plej altan en ĉiuj ĉinaj kortegoj. Oni sendis lin al Koreo kiel specialan misiulon. Li estis grava kaj potenca, kaj dank' al lia bonkoreco, lia familio prosperis dum multaj generacioj.