Reciproka Venĝado

Reciproka Venĝado　

　　Paro da maljunaj geedzoj tre amas sian solfilinon ekde ŝia naskiĝo. La knabino estas saĝa kaj aminda, kaj la familio ankaŭ vivas tre feliĉe kaj kviete.

　　Kiam la filino estis 17-jara, iufoje ŝi malvarmumiĝis neatendite. Malvarmumiĝinte, la filino ĉiam nature resaniĝis sen medikamento ekde sia infaneco, kaj ĝenerale ankaŭ ne zorgigis la geedzojn. Tial ĉifoje dum malsano de la filino, ili ankaŭ ne speciale zorgis tion.

　　Sed la filino ne nur ne resaniĝis, sed ankaŭ malsaniĝis pli grave. La geedzoj devis venigi kuraciston por kuraci ŝin. La filino prenis multe da medikamentoj, sed la malsano estis pli kaj pli grava tagon post tago. Fine la filino nur havis maldikan haŭton sur la ostaro, eĉ havis neniom da forto por malfermi la okulojn.

　　La koroj de la maljunaj geedzoj brulis pro malpacienco. Pri la malsano de la filino la maljunaj geedzoj nur ĝeme ploris kaj nenian metodon havis. Aŭtuno venis, ili timis ke la vivo de la filino ankaŭ forvelkos kiel la flaviĝantaj folioj.

　　Ĝuste dum ĉi tiu familio falis en tristan atmosferon, de malproksima loko venis sorĉisto, kiu pretendis ke li povis forbeni per sorĉarto.

　　“Malgraŭ tio, ke la kuracisto klopodis ĉiajn metodojn, ĉio vanis. Ni venigu la sorĉiston por ke li provu la sorton de la filino!” do la geedzoj venigis la sorĉiston kaj petis lin savi la filinon.

　　Regalite de la geedzoj, la sorĉisto postulis ke ili gvidu lin antaŭ la lito de la filino. La sorĉisto silente fermis la okulojn momente ĉe la lito. Kiam la geedzoj volis malkovri la kurtenon de la filino, la sorĉisto detenis la agon levante sian manon: “Ne faru. Via filino jam alkroĉiĝis de demono, nun ŝi ne povos daŭre vivi!”

　　“Mia dio! Bonvole savu ŝin！” aŭdinte tion, la geedzoj tuj suferis pezan bategon. Ili refoje imploris la sorĉiston savi la kompatindan filinon.

　　La sorĉisto diris: “Do mi konsiliĝu kun la demono.” li denove fermis siajn okulojn recitante mantron momente. Baldaŭ li revidis la demonon alkroĉantan al la filino.

　　“Ĉi tiu junulino havas nek malamon nek venĝon al vi, kial vi devas atenci ŝin?” la sorĉisto demandis.

　　“Nek malamon nek venĝon?”la demono indigne respondis: “Hm! Ĉi tiu junulino ofte atencis mian vivon antaŭe dum 500 jaroj, kaj mi ankaŭ ofte atencis ŝian vivon antaŭe 500 jarojn. Ni ambaŭ ĉiam venĝadis unu la alian, kaj ĝis nun, la venĝado inter ni ankoraŭ ne kvitiĝas. Do ĉifoje miavice mi refoje venis por depreni ŝian vivon!”

　　La sorĉisto kapbalancis kaj ĝemis: “Kiam la reciproka venĝado finiĝos? Senĉese venĝadi kaj depreni la vivon unu la alian... ĉu vi ne sentas vin laca?”

　　La demono diris: “Ankaŭ mi volas fini ĉi tiun abomenan interrilaton, sed tio ne dependu nur de mi (=sed ke tio dependu de mi ne sufiĉas). Se ŝi povas garantii ke ekde nun ŝi ne plu malamos kaj atencos min, ekde hodiaŭ mi ne mortigos ŝin. Bonvolu transdiri al ŝi mian parolon.

　　La sorĉisto transdiris la parolon al la mortonta junulino. Ŝi enspiris, kaj malforte diris al la sorĉisto: “Mi promesas ke ekde nun mi ne plu malamos ĝin.”

　　“Ŝi ne plu venĝos sin al vi! Bonvole forlasu ŝian vivon!” la sorĉisto diris al la demono.

　　Aŭdinte, la demono ne sufiĉe konvinkiĝis. Poste, ĝi delikate sentis la pensadon de la junulino, kaj trovis ke la junulino ankoraŭ havis postkoleron pro sia turmentiĝo.

　　“Nu! Ŝi promesis ne plu malami nur pro tio, ke ŝi timas perdi sian vivon. Ŝi do mensogis! Mi jam donis al ŝi ŝancon, sed ŝajne vane, laŭ la situacio estas ŝi, ne mi, kiu ne volas kvitigi la interrilaton.” Tial, la demono senhezite deprenis la vivon de la junulino kaj neniam plu aperis.

　　冤冤相报

　　海涛法师编著

　　有一对老年得子的老夫妇，从小便对独生女十分疼爱，这小女孩也长的伶俐乖巧，一家人也生活的幸福安宁。

　　在女儿十七岁那年，有一回不小心受了点风寒，因为他们的女儿从小若是伤风感冒从来都是不治而愈，用不著老夫妻俩操心，因此这回他们也没有特别在意。

　　可是，这次女儿不但没有恢复，病情反而越来越严重。老夫妻只好请来当地的医生给女儿看病，药是吃了不少，女儿的病却一天比一天严重，最后竟病得骨瘦如柴，连睁眼的力气都没有。

　　老夫妻俩心急如焚，说到女儿的病，老俩口只有相对叹息流泪，束手无策。秋天到了，他们害怕女儿的性命也像那纷纷枯黄的叶子一样凋零。

　　正当这家人陷入悲凉的气氛中，远方来了一位咒文师，自称能用咒语消灾解难。

　　‘大夫怎么看都没有用，不如请咒文师来碰碰运气吧！’两夫妻请来这位法师，恳求救女儿一命。

　　款待过咒文师之后，咒文师要求引他到女儿的床前。咒文师在床边闭目静默了一会儿，老夫妻俩正要替咒文师掀起女儿的幔帐时，咒文师举手制止：‘不用了，你们的女儿被鬼缠住，现在快要不行了！’

　　‘天啊！请您一定要救救她啊！’听了这话，夫妻俩顿时感到五雷轰顶，老夫妇流著泪再次恳求咒文师设法救他们可怜的女儿。

　　咒文师说：‘我跟鬼交涉看看。’他再次闭目诵念咒语片刻，不久他就见到了纠缠著少女的鬼。

　　‘这女子和你无冤无仇，你为什么要和她过不去呢？’咒文师问道。

　　‘无冤无仇？’鬼愤愤不平地答道：‘哼！这个女子在前五百世中常谋害我的性命，我也在过去五百世中常谋害她的命。我们俩冤冤相报，到今天还没有了结，这次又换我来索命了！’

　　咒文师摇摇头、叹了口气说：‘冤冤相报何时了？不停的报复、向彼此索命，难道你不觉得累吗？’

　　鬼说：‘我也很想了结这段恶缘，但光靠我一个是不够的。如果她能保证从今以后不再怨恨我、谋害我，今天我就饶她一命，请您把我的话转达给她。’

　　咒文师把鬼的这番话告诉了奄奄一息的女子。她喘息了一会儿，虚弱地对咒文师说：‘我答应它，从此不再记恨了。’

　　‘她不会再报复你了！你今天就饶了她一命吧！’咒文师对鬼说。

　　鬼听了并不十分相信，它仔细地感应女子的心思，发现她对鬼近日来的折磨仍有怨恨之心。

　　‘算了！她答应不再记恨，只是因为怕丧命而说的谎话。我已经给过她机会了，看来无药可救、不肯了结的是她不是我。’于是，鬼毫不犹豫断送了女子的命，就此消失。