Kiam la azeno atingis la montmalsupron, de malproksime alvenis aro da homoj, kiuj tamburis kaj frapis tamburon kaj gongon. La azeno pensis, ke oni certe venis por bonvenigi ĝin. Do ĝi staris en la mezo de la ŝoseo fiere. Fakte tiu irantaro estis grupo por bonvenigi novan edzinon, sed tiumomente estis barita de la azeno. Ĉiuj ege indigniĝis pro tio, do Ili tuj elprenis bastonojn kaj bategis ĝin. Poste la azeno embarasite rifuĝis al la monaĥejo, tiam ĝi estis mortanta pro la batego. Antaŭ morto, ĝi indigne diris al la monaĥo: “Fakte la homa koro ja estas tiel malbona! En mia unua malsupreniro de la monto, homoj riverencis kaj genue kultis al mi, sed hodiaŭ ili bategis min kruele kaj mortige!”

　　Kiam la azeno atingis la montmalsupron, de malproksime alvenis aro da homoj, kiuj tamburis kaj frapis tamburon kaj gongon. La azeno pensis, ke oni certe venis por bonvenigi ĝin. Do ĝi staris en la mezo de la ŝoseo fiere. Fakte tiu irantaro estis grupo por bonvenigi novan edzinon, sed tiumomente estis barita de la azeno. Ĉiuj ege indigniĝis pro tio, do Ili tuj elprenis bastonojn kaj bategis ĝin. Poste la azeno embarasite rifuĝis al la monaĥejo, tiam ĝi estis mortanta pro la batego. Antaŭ morto, ĝi indigne diris al la monaĥo: “Fakte la homa koro ja estas tiel malbona! En mia unua malsupreniro de la monto, homoj riverencis kaj genue kultis al mi, sed hodiaŭ ili bategis min kruele kaj mortige!”