Iutage, Ju Benŝu malsaniĝis. Lia kuracisto preskribis por li medikamenton, kiun li devas preni kun bova cerbo. Kiam liaj amikoj aŭdis pri tio, ili donacis al li bovaĵon kaj bovan cerbon kiel medicinaĵon. Ju transdonis la bovan cerbon al siaj servantoj por manĝi, kaj prenis nur la medicinaĵon. Li opiniis, ke tiamaniere li estis senkulpa kontraŭ la vivestaĵoj.
　　Li sonĝis iunokte, ke feo en belega kostumo lin riproĉis: "Vi certe manĝis bovaĵon. Alie, vi tute ne tiel fiodoras! "
　　Ju sin senkulpigis: "Ne. Mi neniam manĝis bovaĵon."
　　La feo ordonis serviston alporti la ofican rekordon kaj prienketis la konduton de Ju. "Vi manĝis neniom da bovaĵo, sed pro via malsano, vi rompis la universan regulon. Vi donis la mortintan kadavron al viaj servistoj por manĝi. Via vivo malpli longiĝos de tio."
　　"Tamen vi havas klaran rekordon, kaj esprimis vian elkoran pentegon. Se vi ne plu mortigos la vivestaĵojn, kaj ankaŭ admonos aliajn ne plu manĝi bovaĵon, vi estos indulgita." Ju demandis: "Kion mi faru, se oni donacos bovaĵon al mi?"
　　La feo ekridis: "Certe vi devas scii, ke la kadavro de mortintoj devas esti enterigita kun respekto. Se vi persistas en tio, vi certe povos fari multajn bonajn aferojn."
　　Kiam Ju vekiĝis, li konsciis, ke tio estas nur sonĝo, sed la instruo de la feo estis tiel grava, ke li subskribis ĝin, por ke ĉiuj legu. Vivaj estaĵoj ne devas esti mortigitaj. Eĉ se iu donacos pecon da viando, memoru, ke tio estas kadavro de mortintaj bestoj, kaj tion vi devas enterigi.