Juna bonzo, kiu ankoraŭ ne atingas la aĝon por havi plenan bonzecan staton, estas nomata "Sramanero" (novico).
　　 Iam estis novico, kiu lernis budhismon ĉe tre saĝa Instruisto. Li estis lernanto sufiĉe bona. Li estis respektema, sincera kaj obeema. Li progresis tre rapide.
　　 La instruisto estis homo kun granda saĝo kaj scipovis antaŭvidi la estontecon. Li sciis dekomence, ke lia juna lernanto ne vivos longe. Iutage li kalkulis kaj konsciis, ke lia juna lernanto pluvivos nur sep tagojn. Li do tre maltrankviliĝis pri tio.
　　 La instruisto alvenigis la junan novicon kaj diris: "Hi, eta novico, vi ne vidis viajn gepatrojn jam de sufiĉe longe. Mi opinias, ke vi bezonas ferion. Hejmeniru kaj vizitu viajn gepatrojn. Revenu poste je la oka tago." Li tiel agis por ke la novico almenaŭ povu morti en la gepatra hejmo.
　　 La instruisto estis tre malĝoja post adiaŭo de la novico. Li opiniis, ke li neniam revidos sian karan lernanton.
　　 La novico revenis post ok tagoj eksteratende. La instruisto estis kaj ĝoja kaj konfuzita, ĉar la juna lernanto aspektis sana kaj bonfarta, kaj neniel plu aspektis mortanta.
　　 Fine, la instruisto decidis eltrovi la kialon. Li demandis al la knabeto: "Mia fileto, mi antaŭvidis pri la estonteco multfoje, kaj neniam eraris. Mi ordonis vin iri hejmen, ĉar vi estas destina morti en sep tagoj laŭ via sorto. Sed sep tagoj jam forpasis, kaj vi ne nur vivas, sed ankaŭ aspektas sufiĉe sana. La signo de morto jam forlasis vin. Kion vi faris kontraŭ tio?"
　　 La juna novico ektimiĝis. Li ne sciis kiel respondi al sia instruisto. Do Instruisto enmeditiĝis kaj baldaŭ trovis la kaŭzon.
　　 "Mia fileto, ĉu vi savis formikojn sur la vojo al via hejmo?"
　　 "Jes, Instruisto. Dum mia hejmirado mi vidis amason da formikoj baraktantaj en akvo pro tio, ke ili dronus. Mi do savis ilin per peceto da ligno. La instruisto respondis, "Jen la kaŭzo! Per via bonkoreco vi gajnis plilongan vivon. La maljunaj saĝuloj diris, 'Savi unu vivon povas gajni la meriton pli grandan ol konstrui sep-etaĝan pagodon'. Vi savis centojn da vivoj, do vi povas ĝui longan vivon."
　　 Li daŭrigis, "Vi havigis al vi bonan estontecon, sed vi devas ankoraŭ klopodi por daŭre savi vivestaĵojn. Vi devas diskonigi la mesaĝojn de Budho kaj instrui ĉiujn homojn esti kompatemaj. Diru al ĉiuj, ke ili ne plu mortigu vivestaĵojn. Lasu la bestojn vivi pace kaj sendanĝere!"
　　 La novico neniam forgesis la instruon. Li laboris tre diligente kaj fariĝis eminenta bonzo. Li havis tre longan vivon.