38. Trinki akvon el bambua tubo

38. Trinki akvon el bambaŭa tubo

　　Iam antaŭe iu soifiĝis kaj laciĝis dum la vojaĝo. Vidine, ke klara akvo fluas elbambua tubo, li aliris por trinki.

　　Trinkinte ĝiskontente, li levis la manon kaj diris al la bambua tubo: “Mi jam trinkis sufiĉe. Ĉesigu la fluadon.”

　　Vidinte, ke la akvo fluas spite al liaj vortoj, li diris kolere: “Mi jam fintrinkis kaj ordonis vin ne plu veni. Kial vi ankoraŭ venas?”

　　Iu vidis tion kaj diris: “Kiel malsaĝa vi estas! Kial vi ne foriras, sed ordonass la akvon ĉesi?” Li do tiris la malsaĝulon al alia loko.

　　La mondanoj ankaŭ kondutis same. Ili trinkis la maldolĉan akvon de kvin avidoj pro la soifo al naskiĝo kaj morto. Enuiĝinte de la kvin avidoj kaŭzaŭ ili kontentiĝus de la trinkado, ili diris: “Ĉiuj eksteraj statoj materia, sona, parfuma kaj gusta ne aperu antaŭ mi.” Sed la kvin avidoj daŭras senĉese. Vidinte tion, li koleriĝis: “Mi ordonis, ke vi ĉesu, kaj ne plu venu, sed kial vi ankoraŭ venas kaj lasas min vidi vin?”

　　Tiam saĝulo diris al ili: “Se vi volas atingi liberiĝon, vi devas deteni viajn ses sensojn kaj menson de la iluzioj por ke vi atingu sukceson. Kial vi deziras, ke ĝi ne aperu por ke vi ne vidu ilin?” Ili similis al la malsaĝulo, kiu trinkis akvon.