97. Homo Nomata Malbono
97. Homo Nomata Malbono
[Memakcepto]
Iam vivis mondfama instruisto en Takasilo de nordokcidenta Hindio. Li donis sanktajn instruojn al 500 altklasaj lernantoj.
Hazade iu el tiuj lernantoj estis nomata "Malbono" de siaj gepatroj. Iutage li pensis: "Kiam oni diras al mi, 'Venu, Malbono', 'Iru, Malbono': "Faru ĉi tion, Malbono', kaj 'Faru tion, Malbono', estas malbone por mi aŭ aliaj. Ĝi eĉ sonas malhonore kaj misfortune."
Do li iris al la instruisto kaj petis, ke tiu donu al li pli plaĉan nomon, kiu povos alporti bonan sorton anstataŭ malbonan. La instruisto diris: "Iru tien, kien vi ŝatas, mia filo, kaj trovu pli bonan nomon. Kiam vi revenos, mi oficiale donos al vi novan nomon."
La junulo nomata Malbono forlasis la urbon, kaj vojaĝis de vilaĝo al vilaĝo ĝis li venis al granda urbo. Iu ĵus mortis, kaj Malbono demandis, kio estis lia nomo. Oni responis: "Lia nomo estis Viva." "Ĉu Viva ankaŭ mortis?" demandis Malbono. Oni respondis: "Ĉu lia nomo estis Viva aŭ Morta, li devis morti. Nomo nur estas vorto uzata por rekoni homon. Nur malsaĝulo ne scias pri tio!" Aŭdinte tion, Malbono ne plu sentis bedaŭron pri sia propra nomo, sed li ankoraŭ ne trovis la bonon en ĝi.
Kiam li pluiris en la urbo, ŝuldsklavino estis batata de siaj mastroj sur strato. Li demandis: "Kial oni batas ŝin?" Oni respondis: "Ĉar ŝi estas sklavino ĝis ŝi elpagos la ŝuldon al siaj mastroj. Ŝi revenis hejmen de laboro eĉ sen mono por kovri la interezon de sia ŝuldo." "Kio estas ŝia nomo?" li demandis. "Ŝia nomo estas Riĉa," ili respondis. "Nomate Riĉa, ŝi eĉ ne havas monon por pagi la interezon?" demandis Malbono. Ili respondis: "Ĉu ŝia nomo estas Riĉa aŭ Malriĉa, ŝi havas neniom da momo. Nomo nur estas vorto uzata por rekoni homon. Nur malsaĝulo ne scias pri tio!" Aŭdinte tion, Malbono malpli interesiĝis pri la ŝanĝigo de sia nomo.
Forlasinte la urbon, li renkontis viron survoje, kiu perdis sian vojon. Li demandis lin: "Kio estas via nomo?" Li respondis: "Mia nomo estas Vojgvidisto." "Ĉu vi volas diri, ke eĉ Vojgvidisto ankaŭ perdiĝas?" demandis Malbono. La viro respondis: "Ĉu mia nomo estas Vojgvidisto aŭ Vojaĝanto, mi perdis mian vojon. Nomo nur estas vorto uzata por rekoni homon. Nur malsaĝulo ne scias pri tio!" Tiam tute kontentiĝante pri sia propra nomo, Malbono revenis al sia instruisto.
La mondfama instruisto de Takasilo demandis lin: "Kiel vi fartas, mia filo? Ĉu vi trovis bonan nomon?" Li respondis: "Sinjoro, tiuj kun nomo Viva aŭ Morta same mortas, kun nomo Riĉa aŭ Malriĉa same havas neniom da mono, kun nomo Vojgvidisto aŭ Vojaĝanto povas same perdi la vojon. Nun mi scias, ke nomo estas nur vorto por rekoni homon. Malsame kiel niaj kondutoj, la nomo kaŭzas nenion. Do mi estas kontenta pri mia nomo. Ne plu necesas ŝanĝi ĝin." La instruisto resumis la lecionon, kiun lia lernanto lernis tiamaniere,"Vidinte, ke Vivo mortis, Riĉa malriĉas, Vojgvidisto perdiĝas, Malbono jam akceptis sin mem."
La moralinstruo estas: "Rozo kun alia nomo ankaŭ bonodoras same dolĉe."
