Sento pri la rakonto La ventcervo kaj Miela Herbo

Lastaj tagoj Majstro Miaohui gvidas Majstron Zongwen kaj min kune kun legi la Budihismajn rakontojn, kiuj estas tradukitaj de Majtro Miaohui(li) antaŭ longe tempe. La rakontoj esetas tre interesaj. Ili rakontis al ni, kiel vivis Ŝakjamunio en siaj antaŭaj vivoj. Hodiaŭ ni ĉiuj kune ĝuas tiu ĉi rakonton. 
 La rakonto rakontas pri ventcervo. Iam antaŭ en la Benareso estas reĝo, kiu havas (havis) plezuran ĝardenon. Sed iuj sovaĝaj bestoj ŝatas manĝi florojn kaj fruktojn en lia ĝardeno. El la sovaĝaj bestoj estas rara cervo. La reĝo ordonis al lia ĝardenisto, ke li kaptis la ventcervon. Sed la ĝardenisto diris, ke li povas logi la ventcervon eĉ al la placo. Do la ĝardenisto logis la ventcervon per miela herbo. Iom post iom la ventcervo ŝatas manĝi la herbo, kiu estas ŝmirita de mielo. Do per tiel metodo la ĝardenisto logis la ventcervon en la placon. Kaj la reĝo vidis la raran ventcervon, kiu ekkuregis tien kaj reen panike por eskapi. Li diris:"Eĉ tiel sovaĝa besto ne povas eviti la avidon. Finfine la reĝo forlasis la ventcervon. Do pro tio la ventcervo neniam sopira pri la miela herbo.
  Do la rakonto diris al ni, se oni avidas ĉion, kion povas gvidi ni la senelira (senespera) situacio. Ni devas scii tion esti malbona por ĉiuj.