旅人和梧桐树

旅人和梧桐树

午时刚过，顶着夏天炎热的骄阳，两个游人找到了一颗枝叶茂盛的梧桐树，在树荫下躺了下来，其中一个人说：

“说起梧桐树，真是毫无用途啊。也不结果实，对人类一点儿贡献都没有。”

于是，梧桐树开口了：

“你这个忘恩负义的小人！你明明就在我的树荫下休息，享受着我给予你的恩惠，居然还说我没用！”

Vojaĝantoj kaj Vutong-arbo

tuj post la somera tagmezo, irante sub la arde brulanta suno, du vojaĝantoj trovis Vutong-arbon, kiu havis densajn branĉojn kaj foliojn. Do ili kuŝiĝis en la ombro de la arbo por ripozi. Unu el ili diris:

"Se temas pri Vutong-arbo, ĝi estas vere senutila. Ĉar ĝi donas neniun frukton, kaj faras nenian kontribuon al homoj.

Do tiam la Vutong-arbo ekparolis:

"Kiel nedankema fiulo vi estas! Fakte vi ripozas en mia ombro, kaj ĝuas mian favoron, sed vi ankorŭ diris, ke mi estas senutila.