34. Porti dolĉan akvon: Malsamoj inter versioj

Kiel registrite je 05:36, 7 Apr. 2014

34. Transporti dolĉan akvon

　　Iam estis vilaĝo distanca al la ĉefurbo je kvin joĝanoj. En la vilaĝo troviĝis dolĉa akvo, do la reĝo ordonis al la vilaĝanojn sendi dolĉan akvon ĉiutage. La vilaĝanoj elĉerpiĝis de tio, kaj ĉiuj volis forlasi la vilaĝon kaj fuĝi en aliaj lokoj.

　　Tiam la vilaĝestro diris al la vilaĝanoj: “Ne forlasu! Mi petos la reĝon, ke li ŝanĝu la distancon de kvin joĝanoj al tri por proksimigi vin, tiel vi ne plu laciĝos de la vojirado.”

　　Li do faris peton al la reĝo, kaj la reĝo ŝanĝis la distancon en tri joĝanojn.

　　Ĉiuj ĝojegis pri tio.

　　Iu diris: “La vojo ankoraŭ longas je kvin joĝanoj, kaj la distanco tute ne ŝanĝiĝis.”

　　Aŭdinte tion, neniu volis forlasi la vilaĝon pro sia kredo al la reĝo

　　La mondanoj ankaŭ kondutas same. Ili praktikas ĝustan darmon de Budhismo por atingi la urbon de nirvano per kvin vojoj de preparado, oportunaj metodoj, vido, sinkulturado kaj kulmino. Sed ili enuiĝas kaj volas forlasi la praktikadon, resti en la vivcirklo de naskiĝoj kaj mortoj kaj ne plu paŝi antaŭen. Poste la Darma Reĝo interpretis la veturilon por fariĝi budho per tri veturiloj de ŝravako (sravaka), pratjekabudho ((pratyekabuddha) kaj bodisatvo. La praktikantoj plaĉa al hinajano ĝojis je la aŭdo, opiniante, ke ĝi estas facila vojo por atingi liberiĝon el vivcirklo de renaskiĝo kaj morto per bonaj konduto kaj merito. Poste ili aŭdas de aliaj, ke estas nur veturilo por atingi budhiĝon anstataŭ tri veturiloj, sed simile al la vilaĝanoj, ili ne volas preni la novan metodon rezigninte la antaŭan praktikadon pro sia kredo je la Budho.