Rigardi aferon de alia angulo: Malsamoj inter versioj
| Linio 7: | Linio 7: | ||
Tuj li rakontis al la disĉiplo: | Tuj li rakontis al la disĉiplo: | ||
| − | En iu vilaĝo, iu | + | En iu vilaĝo, iu maljunulo ĉiam diris “tre bone, tre bone”. Iam pluvadis kelkajn tagojn, la vilaĝanoj plendis pro la pluvo sen suno, li ankaŭ diris: “ tre bone, se la pluvakvo dum kelkaj tagoj tute falis en la teron en unu tago, tial superakviĝus, kaj la inundo certe foririgus la tutan vilaĝon, ĉu ne? La dio intence dividis la pluvokvanton en kelkajn partojn por pluvi(fali), ĉu tio ne estas ĝojinda afero? |
Iufoje, la edzino de la maljunulo, kiu estis nomata de aliaj “tre bona maljunulo”, malsaniĝis grave. La vilaĝanoj opiniis, ke ĉifoje li neeble plu diris “tre bone”? Do ili speciale vizitis la maljunulinon. | Iufoje, la edzino de la maljunulo, kiu estis nomata de aliaj “tre bona maljunulo”, malsaniĝis grave. La vilaĝanoj opiniis, ke ĉifoje li neeble plu diris “tre bone”? Do ili speciale vizitis la maljunulinon. | ||
| Linio 13: | Linio 13: | ||
Sen antaŭscio, kiam ili ĝuste eniris la domon, la maljunulo ankoraŭ ree diradis: “tre bone, tre bone.” | Sen antaŭscio, kiam ili ĝuste eniris la domon, la maljunulo ankoraŭ ree diradis: “tre bone, tre bone.” | ||
| − | La vilaĝanoj tuj koleriĝis, kaj demandis al li: | + | La vilaĝanoj tuj koleriĝis, kaj demandis al li: “maljunulo, ĉu vi opinias, ke vi agis troe? La maljunulino jam grave malsaniĝas, vi ankoraŭ diris ‘tre bone’, do kian koron vi havas?” |
La maljunulo diris: “aĥ, vi miskomprenas. Mi vivas ĝis nun granda aĝo, la edzino ĉiam zorgis min. Ĉifoje ŝi malsaniĝis, mi havas bonsanĉon por bone zorgi ŝin.” | La maljunulo diris: “aĥ, vi miskomprenas. Mi vivas ĝis nun granda aĝo, la edzino ĉiam zorgis min. Ĉifoje ŝi malsaniĝis, mi havas bonsanĉon por bone zorgi ŝin.” | ||
| − | Fininte la rakonton, la monaĥo Yuantong instruis la disĉiplon: “Oni vivas en la mondo, se ili rigardis la malbonan aferon kiel bonan aferon de alia angulo, ĉu tio ne estas bona inspiro (klerigado)? Oni nur prenas aktivan kaj ĝojan konduton, kaj kuraĝe kontraŭas al ĉian suferon, nenian melankolion ili ne povas | + | Fininte la rakonton, la monaĥo Yuantong instruis la disĉiplon: “Oni vivas en la mondo, se ili rigardis la malbonan aferon kiel bonan aferon de alia angulo, ĉu tio ne estas bona inspiro (klerigado)? Oni nur prenas aktivan kaj ĝojan konduton, kaj kuraĝe kontraŭas al ĉian suferon, nenian melankolion ili ne povas forskui. |
| − | Percepto: En la mondo ne ekzistas la paradizo, neniu povas eskapi de malfeliĉo kaj malĝojo, neniu ankaŭ povas sukcese liberigi sin el la ĉagreno de la ĝenerala mondo. Eĉ post kiam vi iris tre longan vojon kaj la finon de la tero, vi trovis iun | + | Percepto: En la mondo ne ekzistas la paradizo, neniu povas eskapi de malfeliĉo kaj malĝojo, neniu ankaŭ povas sukcese liberigi sin el la ĉagreno de la ĝenerala mondo. Eĉ post kiam vi iris tre longan vojon kaj la finon de la tero, vi trovis iun aĉaĵon, kiu travidis la vantecon de la mondo(seniluziiĝis pri la mortema mondo), li same ne kapablas forskui la dubon de la aktuala socio, malkontenton de la spirito, kaj malseriozaĵon de la vivo. Tial ĝustigi la konduton kaj adekvate manovri tiujn malĝojojn, vi nur povas fari. |
Nuna versio ekde 22:00, 23 Nov. 2013
Rigardi aferon de alia angulo
Iu malgranda monaĥo enuiĝis en monaĥejo, li ĉiam estis en malbona humoro, li neniel povis ĝojiĝi, do li diris al sia majstro pri tio.
La majstro Yuantong aŭdis la plendadon de la disĉiplo, kaj diris: “ la ĝojo estas en koro, oni ne bezonas serĉi ekstere. Se oni serĉas ekstere, ili ĝenerale ne povas ricevi, male tuj ĉagreniĝos. La ĝojo estas korstato, ke estas trankvile en interno, kaj sen deziro. Oni nature sentas sin kontenta kaj ĝoja.”
Tuj li rakontis al la disĉiplo:
En iu vilaĝo, iu maljunulo ĉiam diris “tre bone, tre bone”. Iam pluvadis kelkajn tagojn, la vilaĝanoj plendis pro la pluvo sen suno, li ankaŭ diris: “ tre bone, se la pluvakvo dum kelkaj tagoj tute falis en la teron en unu tago, tial superakviĝus, kaj la inundo certe foririgus la tutan vilaĝon, ĉu ne? La dio intence dividis la pluvokvanton en kelkajn partojn por pluvi(fali), ĉu tio ne estas ĝojinda afero?
Iufoje, la edzino de la maljunulo, kiu estis nomata de aliaj “tre bona maljunulo”, malsaniĝis grave. La vilaĝanoj opiniis, ke ĉifoje li neeble plu diris “tre bone”? Do ili speciale vizitis la maljunulinon.
Sen antaŭscio, kiam ili ĝuste eniris la domon, la maljunulo ankoraŭ ree diradis: “tre bone, tre bone.”
La vilaĝanoj tuj koleriĝis, kaj demandis al li: “maljunulo, ĉu vi opinias, ke vi agis troe? La maljunulino jam grave malsaniĝas, vi ankoraŭ diris ‘tre bone’, do kian koron vi havas?”
La maljunulo diris: “aĥ, vi miskomprenas. Mi vivas ĝis nun granda aĝo, la edzino ĉiam zorgis min. Ĉifoje ŝi malsaniĝis, mi havas bonsanĉon por bone zorgi ŝin.”
Fininte la rakonton, la monaĥo Yuantong instruis la disĉiplon: “Oni vivas en la mondo, se ili rigardis la malbonan aferon kiel bonan aferon de alia angulo, ĉu tio ne estas bona inspiro (klerigado)? Oni nur prenas aktivan kaj ĝojan konduton, kaj kuraĝe kontraŭas al ĉian suferon, nenian melankolion ili ne povas forskui.
Percepto: En la mondo ne ekzistas la paradizo, neniu povas eskapi de malfeliĉo kaj malĝojo, neniu ankaŭ povas sukcese liberigi sin el la ĉagreno de la ĝenerala mondo. Eĉ post kiam vi iris tre longan vojon kaj la finon de la tero, vi trovis iun aĉaĵon, kiu travidis la vantecon de la mondo(seniluziiĝis pri la mortema mondo), li same ne kapablas forskui la dubon de la aktuala socio, malkontenton de la spirito, kaj malseriozaĵon de la vivo. Tial ĝustigi la konduton kaj adekvate manovri tiujn malĝojojn, vi nur povas fari.
从另一个角度去看事情
——陈勇钊
一个小和尚在庙里待烦了，总觉得心情烦闷、忧郁，高兴不起来，就去向师父诉说了烦恼。
圆通和尚听了徒弟的抱怨说：“快乐是在心里，不假外求，求即往往不得，转为烦恼。快乐是一种心理状态，内心淡然，则无往而不乐。”
接着，他给徒弟讲了这样一个故事：
某个村落，有个老爷，一年到头的口头禅是“太好了，太好了”。有时一连几天下雨，村民们都为久雨不晴而大发牢骚，他也说：“太好了，这些雨若是在一天内全部下来，岂不泛滥成灾，把村落冲走了？神明特地把雨量分成几天下，这不是值得庆幸的事吗？”
有一次，太好老爷的太太患了重病。村民们以为，这次他不会再说，“太好了”吧？于是，都特地去探望老太太。
哪知，一进门，老爷还是连说：“太好了，太好了。”
村民不禁大为光火，问他：“老爷，你未免太过分了吧？老太太患了重病，你还口口声声太好了，这到底存的什么心呀？”
老爷说：“哎呀，你们有所不知。我活了这么一大把年纪，始终是老婆照顾我。这次，她患了病，我就有机会好好照顾她了。”
讲完了故事，圆通和尚启发弟子：“生活在世上，能把坏事从另一个角度看成是好事，不是很有启示吗？只要抱着积极乐观的态度，面对一切遭遇，就没有什么摆脱不了的忧郁。”
感悟：世界上不存在极乐天堂，没有人能够逃脱不幸与不快，没有人能从世俗的烦恼中解脱出来，即使你长途跋涉，走遍天涯海角，寻得一个看破红尘的高僧，他同样也逃脱不了现实中的猜疑、精神上的不满和生活中的无聊。所以你所能做的就是端正态度，妥当地应付这些不愉快。
——《谈心》2012·3期第79页
