56. Giganta Orbloko: Malsamoj inter versioj
Miaohui (Diskuto | kontribuoj) |
Miaohui (Diskuto | kontribuoj) |
||
| Linio 1: | Linio 1: | ||
| − | 56. Giganda | + | 56. Giganda Orpecego |
[Modereco] | [Modereco] | ||
| − | Iam estis riĉa vilaĝo. La plej riĉa homo | + | Iam estis riĉa vilaĝo. La plej riĉa homo en la vilaĝo decidis kaŝi grandan orpecegon por protekti ĝin de banditoj kaj rabistoj. Do li enterigis ĝin en proksima rizkampo. |
Multajn jarojn poste, la vilaĝo ne plu estis riĉa kaj la rizkampo dezertiĝis kaj ne plu estis utila. Malriĉa farmulo decidis plugi la kampon. Post iom da plugado la plugilo hazarde trafis la delonge forgesitan kaŝitan trezoron. | Multajn jarojn poste, la vilaĝo ne plu estis riĉa kaj la rizkampo dezertiĝis kaj ne plu estis utila. Malriĉa farmulo decidis plugi la kampon. Post iom da plugado la plugilo hazarde trafis la delonge forgesitan kaŝitan trezoron. | ||
| − | Unue li opiniis, ke ĝi eble estas tre malmola arboradiko. Sed kiam li malkovris ĝin, li vidis | + | Unue li opiniis, ke ĝi eble estas tre malmola arboradiko. Sed kiam li malkovris ĝin, li vidis ekster sia atendo, ke ĝi estas bela brila oro. Ĉar estis tago, li ne kuraĝis provi kaj porti ĝin kun li. Do li kovris ĝin denove kaj atendis ĝis la noktiĝo. |
| − | La malriĉa farmulo revenis | + | La malriĉa farmulo revenis al la kampo je la noktomezo. Li denove malkovris la oran trezoron. Li provis levi ĝin, sed ĝi estis tro peza por movi. Li ligis ĝin per ŝnuro kaj provis treni ĝin. Sed ĝi estis tiel granda, ke li neniel povis movi ĝin iomete. Li tristiĝis, pensante, ke li estas bonsorta trovi la trezoron, sed tiel malbonsorta preni ĝin kun li. Li eĉ provis piede puŝi la gigantan orpecegon, sed ĝi neniom movetiĝis. |
| + | Do li sidiĝis kaj komencis pripensi la situacion. Li opiniis, ke la nura rimedo estas dividi ĝin en kvar malpli grandajn partojn kaj tiel li povos porti pecon da oro al hejmo ĉiufoje. | ||
| − | + | Li kalkulis: "La unuan parton mi uzos por ordinara ĉiutaga vivo. La alian mi konservos por eventualaj bezonoj. La trian mi investos en miaj kampaj aferoj. Kaj mi gajnos meriton per la kvara, donacante ĝin al povruloj kaj bezonantoj, kaj ankaŭ por aliaj bonfaraj aferoj." | |
| − | + | Kun kvieta menso li sukcesis dividi la gigantan orpecegon en kvar malpli grandajn pecojn, kaj facile portis ilin hejmen kvarfoje. | |
| − | + | ||
| − | Kun kvieta menso li | + | |
Poste li vivis feliĉe. | Poste li vivis feliĉe. | ||
La moralinstruo estas: "Ne mordu tion, kio estas pli granda ol vi povas maĉi." | La moralinstruo estas: "Ne mordu tion, kio estas pli granda ol vi povas maĉi." | ||
Kiel registrite je 18:41, 9 Jun. 2012
56. Giganda Orpecego
[Modereco]
Iam estis riĉa vilaĝo. La plej riĉa homo en la vilaĝo decidis kaŝi grandan orpecegon por protekti ĝin de banditoj kaj rabistoj. Do li enterigis ĝin en proksima rizkampo.
Multajn jarojn poste, la vilaĝo ne plu estis riĉa kaj la rizkampo dezertiĝis kaj ne plu estis utila. Malriĉa farmulo decidis plugi la kampon. Post iom da plugado la plugilo hazarde trafis la delonge forgesitan kaŝitan trezoron.
Unue li opiniis, ke ĝi eble estas tre malmola arboradiko. Sed kiam li malkovris ĝin, li vidis ekster sia atendo, ke ĝi estas bela brila oro. Ĉar estis tago, li ne kuraĝis provi kaj porti ĝin kun li. Do li kovris ĝin denove kaj atendis ĝis la noktiĝo.
La malriĉa farmulo revenis al la kampo je la noktomezo. Li denove malkovris la oran trezoron. Li provis levi ĝin, sed ĝi estis tro peza por movi. Li ligis ĝin per ŝnuro kaj provis treni ĝin. Sed ĝi estis tiel granda, ke li neniel povis movi ĝin iomete. Li tristiĝis, pensante, ke li estas bonsorta trovi la trezoron, sed tiel malbonsorta preni ĝin kun li. Li eĉ provis piede puŝi la gigantan orpecegon, sed ĝi neniom movetiĝis. Do li sidiĝis kaj komencis pripensi la situacion. Li opiniis, ke la nura rimedo estas dividi ĝin en kvar malpli grandajn partojn kaj tiel li povos porti pecon da oro al hejmo ĉiufoje.
Li kalkulis: "La unuan parton mi uzos por ordinara ĉiutaga vivo. La alian mi konservos por eventualaj bezonoj. La trian mi investos en miaj kampaj aferoj. Kaj mi gajnos meriton per la kvara, donacante ĝin al povruloj kaj bezonantoj, kaj ankaŭ por aliaj bonfaraj aferoj."
Kun kvieta menso li sukcesis dividi la gigantan orpecegon en kvar malpli grandajn pecojn, kaj facile portis ilin hejmen kvarfoje.
Poste li vivis feliĉe.
La moralinstruo estas: "Ne mordu tion, kio estas pli granda ol vi povas maĉi."
