1. Malsaĝulo manĝas salon: Malsamoj inter versioj

El Vikio BRE
Iri al: navigado, serĉi
 
(2 intermediate revisions by the same user not shown)
Linio 1: Linio 1:
 
  1. Malsaĝulo manĝas salon
 
  1. Malsaĝulo manĝas salon
  
  Antaŭe malsaĝulo gastis ĉe alia homo. La gastiganto donis al li manĝaĵon. Li sentis, ke la manĝaĵo estas sengusta. Aŭdinte tion, la gastiganto ree aldonis iom da salo en la manĝaĵon.  
+
  Antaŭe malsaĝulo gastis ĉe alia homo. La gastiganto regalis lin per manĝaĵo. Li sentis, ke la manĝaĵo estas sengusta. Aŭdinte tion, la gastiganto ree aldonis iom da salo en la manĝaĵon.
  
  Trovinte, ke la manĝaĵo estas pli bongusta, la malsaĝulo pensis: “La manĝaĵo plibongustiĝis pro la salo. Nur iom da salo povas tiel bongustigi la manĝaĵon, do pli da salo faros la manĝaĵon des pli bongusta.
+
  Trovinte, ke la manĝaĵo estas pli bongusta, la malsaĝulo pensis: “La manĝaĵo plibongustiĝis pro la salo. Nur iom da salo povas tiel bongustigi la manĝaĵon, ĉu pli da salo ne farus la manĝaĵon des pli bongusta?
  
  La malsaĝulo ekmanĝis nur salon pro manko de saĝo. Tio damaĝis lian gustorganon kaj suferigis lin.
+
  La malsaĝulo ekmanĝis nur salon pro sia malsaĝo. Tio damaĝis lian gustosenton kaj suferigis lin.
  
  Iuj praktikantoj de aliaj religioj aŭdis, ke oni povas atingi sukceson per abstinado de manĝo, ili ankaŭ tion faris dum sep aŭ dekkvin tagoj. Ilia ago nur suferigis ilin, anstataŭ helpi al ili atingi sukceson. Ili similas al la malsaĝulo, kiu manĝis salon, opiniante, ke la salo estas bongusta, sed fine suferis pro tio.
+
  Tio signifas, ke iuj praktikantoj de aliaj religioj sin detenis de manĝo dum sep aŭ dek kvin tagoj kiam ili aŭdis, ke oni povas atingi sukceson en sia religia praktikado per abstinado de manĝo, sed ilia ago nur suferigis ilin anstataŭ helpi al ili atingi sukceson. Ili similis al la malsaĝulo, kiu manĝis nur salon, opiniante, ke ĝi estas bongusta, sed fine suferis pro tio.

Nuna versio ekde 09:42, 27 Aŭg. 2015

  1. Malsaĝulo manĝas salon

  Antaŭe malsaĝulo gastis ĉe alia homo. La gastiganto regalis lin per manĝaĵo. Li sentis, ke la manĝaĵo estas sengusta. Aŭdinte tion, la gastiganto ree aldonis iom da salo en la manĝaĵon.

  Trovinte, ke la manĝaĵo estas pli bongusta, la malsaĝulo pensis: “La manĝaĵo plibongustiĝis pro la salo. Nur iom da salo povas tiel bongustigi la manĝaĵon, ĉu pli da salo ne farus la manĝaĵon des pli bongusta?”

  La malsaĝulo ekmanĝis nur salon pro sia malsaĝo. Tio damaĝis lian gustosenton kaj suferigis lin.

  Tio signifas, ke iuj praktikantoj de aliaj religioj sin detenis de manĝo dum sep aŭ dek kvin tagoj kiam ili aŭdis, ke oni povas atingi sukceson en sia religia praktikado per abstinado de manĝo, sed ilia ago nur suferigis ilin anstataŭ helpi al ili atingi sukceson. Ili similis al la malsaĝulo, kiu manĝis nur salon, opiniante, ke ĝi estas bongusta, sed fine suferis pro tio.