56. Giganta Orbloko: Malsamoj inter versioj
Miaohui (Diskuto | kontribuoj) (Nova paĝo kun ' 56. Giganda Orbloko [Modereco] Iam estis riĉa vilaĝo. La plej riĉa homo de en la vilaĝo decidis kaŝi grandan orblokon por protekti ĝin de banditoj kaj rabi...') |
e (56. Giganda Orbloko movita al 56. Giganta Orbloko) |
||
| (6 intermediate revisions by one other user not shown) | |||
| Linio 1: | Linio 1: | ||
| − | 56. | + | 56. Giganta Orpecego |
[Modereco] | [Modereco] | ||
| − | Iam estis riĉa vilaĝo. La plej riĉa homo | + | Iam estis riĉa vilaĝo. La plej riĉa homo en la vilaĝo decidis kaŝi grandan orpecegon por protekti ĝin kontraŭ banditoj kaj rabistoj. Do li enterigis ĝin en proksima rizkampo. |
| − | Multajn jarojn poste, la vilaĝo ne plu estis riĉa kaj la rizkampo dezertiĝis kaj ne plu | + | Multajn jarojn poste, la vilaĝo ne plu estis riĉa kaj la rizkampo dezertiĝis kaj ne plu estis utila. Malriĉa farmulo decidis plugi la kampon. Post iom da plugado la plugilo hazarde trafis la delonge forgesitan kaŝitan trezoron. |
| − | Unue li opiniis, ke ĝi eble estas tre malmola | + | Unue li opiniis, ke ĝi eble estas tre malmola arboradiko. Sed kiam li malkovris ĝin, li vidis eksteratende, ke ĝi estas bela brila oro. Li ne kuraĝis porti ĝin kun si en la tago, do li kovris ĝin denove kaj atendis ĝis la noktiĝo. |
| − | La malriĉa farmulo | + | La malriĉa farmulo revenis al la kampo je la noktomezo. Li denove malkovris la oran trezoron. Li provis levi ĝin, sed ĝi estis tro peza por movi. Li ligis ĝin per ŝnuro kaj provis treni ĝin. Sed ĝi estis tiel granda, ke li neniel povis movi ĝin iomete. Li tristiĝis, pensante, ke li estas bonsorta trovi la trezoron, sed tro malbonsorta por preni ĝin kun si. Li eĉ provis piede puŝi la gigantan orpecegon, sed ĝi neniom movetiĝis. |
| + | Do li sidiĝis kaj komencis pripensi la situacion. Li opiniis, ke la nura rimedo estas dividi ĝin en kvar malpli grandajn partojn kaj tiel li povos porti pecon da oro al hejmo ĉiufoje. | ||
| − | + | Li kalkulis: "La unuan parton mi uzos por ordinara ĉiutaga vivo. Alian mi konservos por eventualaj bezonoj. La trian mi investos en miaj kampaj aferoj. Kaj mi gajnos meriton per la kvara, almozdonante al malriĉuloj kaj bezonantoj, kaj ankaŭ por aliaj bonfaraj kondutoj." | |
| − | + | Kun kvieta menso li sukcesis dividi la gigantan orpecegon en kvar malpli grandajn pecojn, kaj facile portis ilin hejmen kvarfoje. | |
| − | + | ||
| − | Kun kvieta menso li | + | |
Poste li vivis feliĉe. | Poste li vivis feliĉe. | ||
| − | + | La moralinstruo estas: "Ne mordu tion, kio estas pli granda ol vi povas maĉi." | |
Nuna versio ekde 19:10, 31 Jan. 2014
56. Giganta Orpecego
[Modereco]
Iam estis riĉa vilaĝo. La plej riĉa homo en la vilaĝo decidis kaŝi grandan orpecegon por protekti ĝin kontraŭ banditoj kaj rabistoj. Do li enterigis ĝin en proksima rizkampo.
Multajn jarojn poste, la vilaĝo ne plu estis riĉa kaj la rizkampo dezertiĝis kaj ne plu estis utila. Malriĉa farmulo decidis plugi la kampon. Post iom da plugado la plugilo hazarde trafis la delonge forgesitan kaŝitan trezoron.
Unue li opiniis, ke ĝi eble estas tre malmola arboradiko. Sed kiam li malkovris ĝin, li vidis eksteratende, ke ĝi estas bela brila oro. Li ne kuraĝis porti ĝin kun si en la tago, do li kovris ĝin denove kaj atendis ĝis la noktiĝo.
La malriĉa farmulo revenis al la kampo je la noktomezo. Li denove malkovris la oran trezoron. Li provis levi ĝin, sed ĝi estis tro peza por movi. Li ligis ĝin per ŝnuro kaj provis treni ĝin. Sed ĝi estis tiel granda, ke li neniel povis movi ĝin iomete. Li tristiĝis, pensante, ke li estas bonsorta trovi la trezoron, sed tro malbonsorta por preni ĝin kun si. Li eĉ provis piede puŝi la gigantan orpecegon, sed ĝi neniom movetiĝis. Do li sidiĝis kaj komencis pripensi la situacion. Li opiniis, ke la nura rimedo estas dividi ĝin en kvar malpli grandajn partojn kaj tiel li povos porti pecon da oro al hejmo ĉiufoje.
Li kalkulis: "La unuan parton mi uzos por ordinara ĉiutaga vivo. Alian mi konservos por eventualaj bezonoj. La trian mi investos en miaj kampaj aferoj. Kaj mi gajnos meriton per la kvara, almozdonante al malriĉuloj kaj bezonantoj, kaj ankaŭ por aliaj bonfaraj kondutoj."
Kun kvieta menso li sukcesis dividi la gigantan orpecegon en kvar malpli grandajn pecojn, kaj facile portis ilin hejmen kvarfoje.
Poste li vivis feliĉe.
La moralinstruo estas: "Ne mordu tion, kio estas pli granda ol vi povas maĉi."
