92. Mistero de la Perdita Kolringo

　　92. Mistero de la Perdita Kolringo

　　Ĉapitro 1. Krimo Kaŭzis Alian

　　Ĉapitro 1. Krimo kondukis al alia krimo

　　Iam antaŭe, Reĝo Brahmadato regis en Benaso de norda Hindio. La Iluminiĝinto fariĝis unu el liaj ministroj post la finiĝo de sia lernado.

　　Iam antaŭe, Reĝo Brahmadato regis en Benaso de norda Hindio. La Iluminiĝinto fariĝis unu el liaj ministroj post la finiĝo de sia lernado.

　　La reĝo iam donis al sia favorata reĝino kolringon el tre valoraj perloj. Ŝi tiel ŝatis ĝin, ke ŝi nomis ĝin "Plej Valora".

　　La reĝo iam donis al sia favorata reĝino kolringon el tre valoraj perloj. Ŝi tiel ŝatis ĝin, ke ŝi nomis ĝin "Plej Valora".

　　Hazarde scivolema simiino vidis ĉion ĉi de proksima arbobranĉo. Ŝi atenteme gvatis inter la verdaj folioj. Kiam ŝi ekvidis la perlan kolringon "Plej Valoran", ŝiaj okuloj preskaŭ elstariĝis de ŝia kapo.

　　Hazarde scivolema simiino vidis ĉion ĉi de proksima arbobranĉo. Ŝi atenteme gvatis el inter la verdaj folioj. Kiam ŝi ekvidis la perlan kolringon "Plej Valoran", ŝiaj okuloj preskaŭ elsaltis de ŝia kapo.

　　Revante kiel bela ŝi ŝajnus portante la belan kolringon de la reĝino, ŝi pacience fiksrigardis la servantinon, kiu gardis ĝin. Komence la knabino gardis ĝin tre atente. Sed baldaŭ ŝi estis dormema pro la varmo de la tago. Kiam la simiino vidis, ke la servantino ekdormetis, ŝi tuj saltis de la arbo tiel rapide kiel vento. En palpebrumo ŝi kaptis la kolringon nomatan "Plej Valora", metis ĝin ĉirkaŭ sian kolon kaj rapide forkuris sur la arbon.

　　Imagante kiel bele ŝi aspektus portante la belan kolringon de la reĝino, ŝi pacience fiksrigardis la servantinon, kiu gardis ĝin. Komence la knabino gardis ĝin tre zorgeme. Sed baldaŭ ŝi estis dormema pro la varmo de la tago. Kiam la simiino vidis, ke la servantino ekdormetis, ŝi tuj saltis de la arbo tiel rapide kiel vento. En palpebrumo ŝi kaptis la kolringon nomatan "Plej Valora", metis ĝin ĉirkaŭ sian kolon kaj rapide forkuris sur la arbon.

　　Timante, ke la aliaj simiinoj vidos ĝin, la malgranda ŝtelistino kaŝis la brilan perlan kolringon en kaverno de la arbo. Poste ŝi sidis tie por gardi sian priŝtelaĵon. Ŝi sin tenis kvieta kaj aspektis kiel senkulpa monaĥino!

　　Timante, ke la aliaj simiinoj vidos ĝin, la malgranda ŝtelistino kaŝis la brilan perlan kolringon en kavon de la arbo. Poste ŝi sidis tie por gardi sian priŝtelaĵon. Ŝi sin tenis kvieta kaj aspektis kiel senkulpa monaĥino!

　　Post unu aŭ du minutoj la servantino vekiĝis de sia hazarda dormeto. Timigite, ŝi tuj rigardis la posedaĵon de la reĝino. Kiam ŝi vidis, ke la kolringo perdiĝis, ŝi ekkriis pro timo. "Helpu! Helpu! Iu ŝtelis la perlan kolringon 'Plej Valora' de la reĝino!"

　　Post unu aŭ du minutoj la servantino vekiĝis de sia hazarda dormeto. Timigite, ŝi tuj pririgardis la posedaĵojn de la reĝino. Kiam ŝi vidis, ke la kolringo perdiĝis, ŝi ekkriis pro timo. "Helpu! Helpu! Iu ŝtelis la perlan kolringon 'Plej Valora' de la reĝino!"

　　Kurinte al ŝi, la sekurecaj gardistoj foriris raporti al la reĝo pri la ŝtelado. Li ordonis al ili kapti la ŝteliston senprokraste malgraŭ ĉio. Timante la koleron de la reĝo, la gardistoj tuj kuregis freneze ĉirkaŭ la plezura ĝardeno por serĉi la ŝteliston.   

　　Kurinte al ŝi, la sekurigaj gardistoj foriris raporti al la reĝo pri la ŝtelado. Li ordonis al ili kapti la ŝteliston senprokraste malgraŭ ĉio. Timante la koleron de la reĝo, la gardistoj tuj kuregis freneze ĉirkaŭ la plezura ĝardeno por serĉi la ŝteliston.   

　　Ĝuste tiam malriĉa junulo piediris ekster la ĝardeno. Li reiris al sia malproksima hejmvilaĝo paginte la malgrandan imposton al la reĝa trezorejo. La tumulto en la ĝardeno timigis lin, do li ekforkuris.

　　Ĝuste tiam malriĉa junulo piediris ekster la ĝardeno. Li reiris al sia malproksima hejmvilaĝo, paginte la malgrandan imposton al la reĝa trezorejo. La tumulto en la ĝardeno timigis lin, do li ekforkuris.

　　Malfeliĉe, la sekurecaj gardistoj vidis lin kuranta kaj diris inter si mem: "Senerare tiu estas la ŝtelisto!" Ili sin ĵetis tra la ĝardena pordo, kaj kaptis la senkulpan junulon post mallonga postkurado. Ili ekbatis lin kriante: "Vi malbona ŝtelisto. Konfesu, ke vi ŝtelis la perlan kolringon 'Plej Valora' de la reĝino."

　　Malfeliĉe, la sekurigaj gardistoj vidis lin kuranta kaj diris inter si: "Sendube tiu devas esti la ŝtelisto!" Ili sin ĵetis tra la ĝardena pordo, kaj kaptis la senkulpan junulon post mallonga postkurado. Ili ekbatis lin kriante: "Vi malbona ŝtelisto. Konfesu, ke vi ŝtelis la perlan kolringon 'Plej Valora' de la reĝino."

　　La kompatinda junulo pensis: "Se mi diros, ke mi ne ŝtelis ĝin, ili certe batos min ĝismorte. Sed se mi konfesos pri ŝtelo, ili kondukos min al la reĝo." Do li diris: "Jes, mi agnoskas, ke mi prenis la kolringon." Aŭdinte tion, la sekurecaj gardistoj lin katenis kaj trenis al la reĝo.

　　La kompatinda junulo pensis: "Se mi diros, ke mi ne ŝtelis ĝin, ili certe batos min ĝismorte. Sed se mi konfesos pri ŝtelo, ili kondukos min al la reĝo." Do li diris: "Jes, mi konfesas, ke mi prenis la kolringon." Aŭdinte tion, la sekurigaj gardistoj lin katenis kaj trenis lin al la reĝo.

　　Informiĝinte pri la konfeso de la junulo, la reĝo demandis lin: "Kie estas la kolringo 'Plej Valora' nun? Kion vi faris per ĝi?"

　　Informiĝinte pri la konfeso de la junulo, la reĝo demandis al li: "Kie estas la kolringo 'Plej Valora' nun? Kion vi faris per ĝi?"

　　La saĝa malliberulo respondis: "Via Reĝa Moŝto, Mi estas tre malriĉa. Neniam en mia vivo mi posedis ion tute valoran, nek plej valoran liton, nek plej valoran seĝon, kaj certe, nek la perlan kolringon plej valoran. Via reĝa Financa Ĉefkonsilisto ordonis min ŝteli la perlon 'Plej Valora', kaj mi jam donis ĝin al li. Nur li scias, kie ĝi estas nun."  

　　La saĝa kaptito respondis: "Via Reĝa Moŝto, Mi estas tre malriĉa. Neniam en mia vivo mi posedis ion tute valoran, nek plej valoran liton, nek plej valoran seĝon, kaj certe, nek la perlan kolringon plej valoran. Via reĝa Financa Ĉefkonsilisto ordonis min ŝteli la perlon 'Plej Valora', kaj mi jam donis ĝin al li. Nur li scias, kie ĝi estas nun."  

　　Reĝo Brahmadato venigis sian Financan Ĉefkonsiliston kaj demandis: "Ĉu vi prenis la perlon 'Plej Valora' de tiu ĉi junulo?" "Jes, Via Reĝa Moŝto," diris li. "Kie ĝi estas nun?" demandis la reĝo. "Mi donis ĝin al la Reĝa Instruista Pastro."

　　Reĝo Brahmadato venigis sian Financan Ĉefkonsiliston kaj demandis: "Ĉu vi prenis la perlon 'Plej Valora' de tiu ĉi junulo?" "Jes, Via Reĝa Moŝto," diris li. "Kie ĝi estas nun?" demandis la reĝo. "Mi donis ĝin al la Reĝa Instruista Pastro."

　　La reĝo alvenigis la Reĝan Instruistan Pastron kaj demandis lin pri la ŝtelita kolringo. Li respondis: "Mi donis ĝin al Kortega muzikisto."

　　La reĝo alvenigis la Reĝan Instruistan Pastron kaj demandis lin pri la ŝtelita kolringo. Li respondis: "Mi donis ĝin al Kortega muzikisto."

　　La reĝo venigis la kortegan muzikiston kaj demandis lin pri la perlo. Li respondis: "Mi donis la perlon 'Plej Valora' al alranga prostituitino."

　　La reĝo venigis la kortegan muzikiston kaj demandis lin pri la perlo. Li respondis: "Mi donis la perlon 'Plej Valora' al altranga prostituitino."