Vidi fonton por 6. Reĝido Elokventulo kaj la Akva Demono

　　6. Regxido Elokventulo kaj la Akva Demono

　　 
== [Cxapitro 1. Naskigxo de la Bodisatvo] ==
 

　　Iam estis regxo tre justa. Li havis amindan regxinon, kiu naskis al li cxarman bebon. La regxo sentis grandan felicxon pro tio. Li decidis doni al sia filo nomon, kiu povis helpi la bebon en la tuta vivo. Do li nomis la filon Regxido Elokventulo. 

　　Fakte, la regxido ne estis ordinara homo, kaj tio ne estis lia unua vivo aux renaskigxo. Milionojn da jaroj antauxe li estis discxiplo de longe forgesita instruanta 'Budho', la vera 'Iluminigxinto'. Li tutkore deziris farigxi budho kiel sia estimata majstro. 

　　Li renaskigxis en multaj vivoj iam kiel kompatindaj bestoj, iam kiel longviva dio kaj iam kiel ordinara homo. Li cxiam klopodis korekti siajn erarojn kaj praktiki "Dek Perfektajn Kondutojn" por ke li purigu sian menson kaj forigu la tri radikalajn kauxzojn de malbonaj kondutoj: malvirtoj de avido, malamo kaj iluzio pri aparta memo. Aplikante la dek perfektajn kondutojn, iutage li povos anstatauxigi la malvirtojn per tri meritoj de senavido, kompatemo kaj sagxo. 

　　Tiu cxi "Grandulo" estis modesta discxiplo de la forgesita Budho. Lia celo estis atingi iluminigxon de Budho, sperto de la kompleta vero. Do oni nomis lin Bodisatvo, kiu signifas "Ilumini Vivestajxojn". Neniu scias detale pri la milionoj da vivoj de la granda heroo, tamen en multaj famkonataj rakontoj trovigxas tiuj de la regxido nomata Elokventulo. Post multaj pliaj renaskigxoj li farigxis Budho, kiun oni memoras kaj amas en la tuta mondo ecx hodiaux. 

　　 

　　
== [Cxapitro 2. La Instruo de la Dioj] ==
 

　　Nelonge poste, la regxino naskis alian filon nomatan Regxido Luno. Apenaux ambaux infanoj eklernis piediri, grava malsano subite trafis ilian patrinon kaj forrabis sxian vivon.

　　La regxo prenis novan edzinon kiel regxinon por helpi en vartado de la vigloplenaj regxidoj. La regxino naskis brile cxarman knabon post kelkaj jaroj. Li estis nomata Regxido Suno. La regxo estis tiel gxoja, ke li volis rekompenci la regxinon por plezurigi sxin pro sxia vartado de la tri infanoj. Do li promesis realigi sxian deziron. La regxino pensis pri tio kaj respondis: "Dankon al vi, Via Regxa Mosxto. Mi prezentu mian deziron estonte." 

　　Tempo pasis rapide kaj cxiuj tri regxidoj farigxis energioplenaj knaboj. Vidinte, ke Regxido Elokventulo estas tre inteligenta kaj komprenema, la regxino pensis: "Se tiuj du pli agxaj regxidoj restos en la palaco, mia filo Regxido Suno neniam havos sxancon por esti regxo. Do mi devas fari ion por lia estonteco." 

　　Iutage, kiam la regxo estis en bona humoro, la regxino respektoplene alproksimigxis kaj atentigis lin pri la antauxa promeso. Li estis tre gxoja kaj respondis senpripense: "Diru al mi kion ajn vi deziras!" La regxino diris: "Mia edzo kaj regxo, certigu, ke vi heredigos la regxecon al mia filo, Regido Suno ." 

　　La regxo surprizigxis de la postulo. Li respondis kolere: "Miaj unuaj du infanoj similas al brilaj steloj! Kiel mi povus transdoni mian regnon al la tria filo? Cxiuj popolanoj kulpigus min pro tio. Tute ne eble!" La regxino silentigxis. 

　　Nun malgxojo superis la felicxon de la regxo. Plene de dubo kaj timo, la regxo suspektis, ke la regxino eble faros ion malican kontraux liaj unuaj du filoj. Li do decidis sekurigi ilin unue. 

　　Sekrete alveniginte regxidojn Elokventulo kaj Luno, la regxo informis ilin pri la dangxera deziro de la regxino. Li diris malgxoje, ke la nura metodo por sekurigi ilin estas forlasi la regnon, kaj ke ili revenu kaj prenu la justan postenon por regi la regnon nur post la forpaso de la patro. La du obeemaj regxidoj akceptis la ordonon kaj ekpreparis sin por foriro. 

　　Post kelkaj tagoj ili estis pretaj. Dolore adiauxinte siajn patron kaj amikojn, ili forlasis la palacon. Sur la vojo preter la regxa gxardeno ili renkontis regxidon Suno, kiu estis amema kaj amika al siaj pliagxaj duonfratoj. Li maltrankviligxis informigxinte, ke ili forestos longan tempon, do li decidis akompani ilin forlasi la regnon. La tri amikaj regxidoj ekvojagxis kune. 

　　Post kelkaj monatoj, ili atingis arbaran regionon de Himalajo. Elcxerpite de la longa vojagxo, ili sidigxis sub arbo por ripozi. La plejagxa frato, Regxido Elokventulo, diris al la malplej agxa, Regxido Suno: "Bonvolu iri al proksima lago kaj alporti akvon per lotusfolioj por ke ni mildigu nian soifon." 

　　Ili tute ne sciis, ke la bela malhele blua lago estas posedata de akva demono! Lia reganto permesis al li mangxi cxiun vivestajxon, kiun li povas tenti en la akvon, kun escepto, ke li ne rajtas mangxi tiun, kiu scias la respondon al la demando: "Kio estas la instruo de la dioj?" 

　　Atinginte la lagbordon, Regxido Suno, soifa, laca kaj malpura, rekte iris en la akvon sen esplorado. La demono subite sin montris el la akvo kaj kaptis lin. 

　　La demono demandis lin: "Kio estas la instruo de la dioj?" Regxido Suno respondis: "Mi scias la respondon de tio. La suno kaj luno estas la instruoj de la dioj." "Vi ne scias la instruon de la dioj, do vi apartenas al mi!" diris la demono. Poste, li tiris lin sub la akvon kaj malliberigis lin en profunda kaverno. 

　　Pro nereveno de Regxido Suno, Regxido Elokventulo petis la alian fraton, Regxido Luno, iri al la lago por porti akvon per lotusaj folioj. Kiam Regxido Luno atingis tien, ankaux li rekte enakvigxis sen pririgardi. La akva demono refoje aperis, kaptis lin kaj demandis: "Kio estas la instruo de la dioj?" Regxido Luno respondis: "Mi scias la respondon al la demando. La kvar direktoj nordo, oriento, sudo kaj okcidento estas la instruo de dioj." "Vi ne scias la instruon de la dioj, do vi apartenas al mi!" respondis la demono. Do li katenis Regxidon Luno kune kun Regxido Suno en la sama kaverno sub la akvo. 

　　Ambaux fratoj ne plu revenis, do Regxido Elokventulo maltrankviligxis kaj pensis, ke ili estas en dangxero. Li mem iris al la bela malhele blua lago. Estante sagxa kaj atentema, li ne iris rekte en la akvon. Anstatauxe, li esploris kaj vidis du liniojn da piedsignoj direktantaj al la lago senrevene. Por sin protekti, li pretigis siajn glavon, pafarkon kaj sagojn. Li komencis iri cxirkaux la lago. 

　　Vidinte, ke tiu cxi regxido ne rekte iris en la lagon, la akva demono sin sxangxis en humilan vilagxanon kaj diris al la regxido: "Vi estas laca kaj soifa de longa irado, mia kara amiko. Kial vi ne iru en la akvon por lavi vin, trinki akvon kaj mangxi lotusajn radikojn?" 

　　Pensante pri la unudirektaj piedsignoj, Regxido Elokventulo respondis: "Certe vi estas demono aliformigxinta kiel homo! Kion vi faris kontraux miaj fratoj?" Mirigite pro tio, ke li estis tiel rapide malkasxita, la demono aperigis sian veran ferocan formon kaj respondis al la sagxa regxido: "Mi jam kaptis ilin laux mia rajto." 

　　La regxido demandis: "Pro kio?" "Pro la rajto, ke mi povas engluti ilin baldaux," respondis la demono, "laux permeso de mia reganto mi rajtas mangxi cxiujn, kiuj iris en la lagon sed ne scias pri la instruo de la dioj. Mi ne rajtas mangxi tiun, kiu scias la instruon de la dioj." 

　　La regxido demandis: "Pro kio vi bezonas tion scii? Kian avantagxon vi havos por scii la instruon de la dioj?" La demono respondis: "Mi certas, ke tio donos avantagxon al mi." "Do mi sciigos al vi, kio estas la instruo de la dioj," respondis Regxido Elokventulo: "Sed ne estas konvene por mi tion fari nun. Rigardu min. Mi estas kovrita de malpurajxo kaj polvo pro la longa vojagxo. Mi ne rajtas doni al vi la sagxan instruon en la nuna stato." 

　　Tiam la demono ekkonsciis, ke tiu cxi regxido estas eksterordinare sagxa. Li do invitis lin banigxi kaj ripozi. Li donis al la regxido akvon per lotusfolioj por trinki kaj fresxajn lotusradikojn por mangxi. Li pretigis komfortan sidejon ornamitan per belaj sovagxaj floroj. Demetinte siajn glavon, pafarkon kaj sagojn, la Iluminigxinto sidigxis sur la bele ornamita sidejo. La feroca demono sidigxis cxe liaj piedoj kvazaux lernanto auxskultanta al estimata instruisto. 

　　Regxido Elokventulo diris: "Jen la instruo de la dioj: 

　　Vi devas honti pro via malbono. 

　　Vi devas timi pro via malbono. 

　　Vi devas cxiam fari bonon.

　　Tio donos felicxon al aliaj, kaj helpos al la vivestajxoj. 

　　Tiam vi iluminigxos per la interna lumo de koraj paco kaj kvieto." 

　　La akva demono ekzaltigxis de la respondo kaj lauxdis: "Estimata Regxido, vi tute kontentigis min por mia demando. Vi tiel gxojigis min, ke mi redonu al vi unu el viaj fratoj. Kiun vi elektos?" 

　　Regxido Elokventulo respondis: "Bonvolu liberigi mian malplej agxan fraton Regxido Suno." La demono diris: "Mi opinias, ke vi nur scias la instruon de la dioj, sed ne praktikas gxin, Estimata kaj Sagxa Regxido!" La regxido demandis: "Pro kio vi tiel opinias?" La demono respondis: "Cxar vi lasas la pliagxan morti kaj savas la plijunan. Vi ne respektas pliagxajn homojn!" 

　　La regxido diris: "Mi scias la instruon de la dioj kaj ankaux praktikas gxin, Demono. Ni tri regxidoj venis en tiun cxi arbaron nur pro nia malplej agxa frato. Lia patrino postulis la regnon de nia patro por li. Do por protekti nin nia patro elsendis nin. La juna regxido Suno partoprenis en nia vojagxo nur pro amikeco. Kiu kredos nin se ni revenos al la kortego sen li kaj diros, ke li estis mangxita de akva demono, kiu volis scii la instruon de la dioj? Ili opinios, ke ni mortigis lin cxar li estis la kauxzo de nia dangxero. Tio donos humiligon al ni kaj malfelicxon al la regno. Timante tian malbonan rezulton mi denove postulas, ke vi liberigu la plej junan regxidon Suno." 

　　La akva demono tiel kontentigxis pri la respondo, ke li diris: "Bone, bone, bonege, Via Mosxto! Vi scias la veran instruon de la dioj kaj vi praktikas gxin vere bone. Kun granda gxojo mi redonos al vi ambaux viajn fratojn!" Tion dirinte, li subakvigxis kaj portis ambaux regxidojn sur la bordon. Ili estis malsekaj, sed bonfartaj. 

　　Poste, la Bodisatvo prezentis aliajn helpajn admonojn al la demono. Li diris: "Ho, akva demono, mia nova amiko, vi certe faris multajn malbonojn en la antauxaj vivoj, do vi naskigxis kiel viandmangxa demono. Se vi dauxre kondutas tiamaniere, vi dronos en des pli timigan staton en la postaj vivoj. Malbonaj kondutoj kondukas vin al renaskigxoj hontigaj, timigaj kaj malfelicxaj. Sed bonaj kondutoj gvidas vin al renaskigxoj memrespektaj, pacaj kaj felicxaj. Do estas pli bone por vi havi purajn kondutojn anstataux la malpurajn ekde nun." Tio konvertis la demonon de siaj antauxaj malbonaj kutimoj, kaj la regxidoj kune vivis felicxe sub lia protektado. 

　　Iutage venis informo, ke la regxo forpasis. La tri regxidoj revenis al la cxefurbo kune kun sia amiko akva demono. Regxido Elokventulo kronigxis kiel la regxo. Regxido Luno farigxis cxefministro, kaj Regxido Suno komandanto de la armeo. La akva demono ricevis rekompencon de sekura loko, kie oni prizorgis kaj regalis lin tre bone dum lia restanta vivo. Tiel ili cxiuj gajnis bonajn kaj meritoplenajn pensojn, kondukantajn al la renaskigxo en cxiela mondo. 

　　La moralinstruo estas: Malbonaj kondutoj kauxzas honton kaj teruron, dum bonaj memrespekton kaj pacon.