Vidi fonton por 4-6. La rakonto de la asketo Pavejo

　　Rigardi sin mem sed ne aliajn

　　4-6. La rakonto de la asketo Pavejo

　　Oni devas sercxi en si mem

　　La aferojn faritajn kaj ne faritajn,

　　Sed ne en la rivaloj

　　kion ili faras aux malsukcesas.

　　Dum sia restado en la Gxetavana Monahxejo, la Budho parolis tiun cxi kvarverson rilate al la asketo Pavejo kaj ricxulino.

　　Iu el la plej proksimaj najbaroj de la ricxulino auxskultis la budhan predikadon pri la darmo kaj lauxdis la virtojn de la Budho en multaj manieroj post la reveno, dirante: "Kiel bona estas la budha predikado pri la Darmo!" Kiam la ricxa virino auxdis, ke sxiaj najbaroj tiel lauxdas la Budhon, sxi ankaux deziris iri al la monahxejo por auxskulti la darmon. Sxi do demandis nudan asketon, dirante, "Nobla sinjoro, mi deziras iri auxskulti la budhan instruon." Sed malgraux ke sxi faris multajn petojn, la nuda asketo deadmonis sxin de tio, dirante, "Ne iru." La virino pensis: "Se la nuda asketo ne permesas min iri al la monahxejo por auxskulti la darmon, mi invitos la Budhon al mia propra domo por tio."

　　En la vespero sxi venigis sian filon por sendi lin al la Budho, dirante, "Iru inviti la Budhon al mia regalo por morgaux." La knabo eliris, sed unue al la logxejo de la nuda asketo, salutis lin kaj sidigxis.

　　La knabo auxdis la instruon de la nuda asketo kaj poste iris al la Budho kaj prezentis la inviton. Kiam li faris cxion laux la ordono de la nuda asketo, li denove revenis al li. La nuda asketo demandis: "Kion vi faris?" La knabo respondis: "Cxion laux via ordono, sinjoro." "Bone vi faris. Nun ni ambaux gxuos la bonajn mangxajxojn preparitajn por li." Tre frue en la sekva mateno, la nuda asketo iris al la domo, alvenigis la knabon kaj ambaux ili sidigxis kune en la malantauxa cxambro.

　　La najbaroj jam sxmiris la domon per bovfekajxo, ornamis gxin per kvin specajn florojn inkluzive de la dalbergiaj, kaj preparis sidejon kun alta valoro por la Budho.

　　La Budho iris rekte al la domo de la granda laika discxiplino frumatene, portante siajn bovlon kaj robojn. Kiam la Budho finis sian mangxon, la laika discxiplino auxskultis la darmon kaj aplauxdis la Budhon, dirante, "Bonege vi diris! Bonege vi diris!"

　　La nuda asketo diris al la laika discxiplino: "Vi konfuzigxis tiel aplauxdante cxi tiun viron." Li blasfemis ambaux la laikan discxiplinon kaj la Budhon per diversaj manieroj kaj poste forkuris. La Budho demandis sxin: "Discxiplino, cxu vi ne plu povas fiksi vian atenton pri mia prediko?" "Estimata Sinjoro," sxi respondis, "mia menso tute distrigxis de la blasfemaj vortoj fare de tiu nuda asketo." La Budho diris: "Oni ne rajtas atenti la parolon de tiu cxi herezulo; Oni nur devas atenti siajn proprajn erarojn faritajn kaj ignoritajn."

　　Ne sercxu kulpon de aliaj. Ne maltrankviligxu pri tio, kion la aliaj faras aux ne. Anstatauxe, rigardu en vi mem por eltrovi, kion vi jam faris aux lasis ne farita. Cxesigu malbonan konduton kaj faru la bonan.

　　La versajxo esploris la mankon de la plej multaj homoj. Ili sxatas observi kulpojn de aliuloj anstataux la propran. Ne nur la laikuloj sed ankaux iuj monahxoj havas tiun cxi kutimon observi la kulpojn de la aliaj. Tiu cxi sinteno rigardi aliajn estas malhelpo al la spirita disvolvigxo cxar gxi preventas la introspekton, kiu estas fundamento por spirita progreso.