Vidi fonton por 34. Fortuna Fiŝo

34. Fortuna fisxo

　　[Revo]

　　Iam Regxo Brahmadato havis tre sagxan konsilanton, kiu komprenas parolon de bestoj. Li ne nur komprenis, kion ili diras, sed ankaux kapablis paroli kun ili en iliaj lingvoj.

　　Iutage la konsilanto promenis laux riverbordo kun siaj sekvantoj. Ili renkontis kelkajn fisxistojn, kiuj metis grandan reton en la riveron. Rigardante en la akvon, ili rimarkis grandan kaj belan fisxon sekvanta sian cxarman edzinon.

　　Sxiaj glimbrilaj skvamoj reflektis la matenlumon en cxiujn kolorojn de cxielarko. Sxiaj ledsimilaj nagxiloj movigxis kiel delikataj flugiloj de feino kiam sxi nagxis en la akvo. Evidente, sxia edzo ravigxis de sxiaj aspekto kaj movo, ne plu zorgante pri aliaj aferoj.

　　Kiam ili proksimigxis al la reto, la edzino eksentis la dangxeron. Kiam sxi ekvidis gxin, sxi sprite evitis gxin je la lasta momento. Sed la edzo tiel dronis en sia revo al sxi, ke li tute ne povis sin turni suficxe rapide. Anstatauxe, li nagxis rekte en la reton kaj estis kaptita!

　　La fisxistoj eltiris la reton kaj jxetis la grandan fisxon sur la bordon. Ili bruligis fajron kaj pretis rosti gxin.

　　Kusxante sur la tero, la fisxo baraktis kaj gxemadis en granda agonio. La konsilanto komprenis la fisxajn vortojn, li do interpretis al aliuloj. Li diris: "Tiu cxi kompatinda fisxo freneze ripetis foje kaj refoje:

　　'Mia edzino! Mia edzino! Mi devas esti cxe mia edzino! Mi pli zorgas pri sxi ol pri mia propra vivo!

　　'Mia edzino! Mia edzino! Mi devas esti cxe mia edzino! Mi pli zorgas pri sxi ol pri mia propra vivo!'"

　　La konsilanto pensis: "Tiu cxi fisxo estas vere freneza. Li dronis en terura situacio cxar li farigxis sklavo de sia propra revo. Estas klare, ke li lernis neniom el la rezultoj de siaj antauxaj kondutoj. Se li mortos en agonio kaj interna revo, kiu kauxzis lian agonion, li dauxre suferos en sia venonta renaskigxo en la infera mondo. Do mi devas savi gxin!"

　　La bonkora konsilanto iris al la fisxistoj kaj diris: "Miaj amikoj, la lojalaj popolanoj de nia regxo. Vi ankoraux ne donis fisxon kiel mangxajxon al mi kaj miaj sekvantoj. Cxu vi bonvolas doni al ni nun?"

　　La fisxistoj respondis: "Ho, Nia Regxa Konsilanto, bonvolu akcepti iun ajn fisxon laux via placxo." "Tiu cxi granda fisxo sur la bordo sxajnas bongusta," diris la konsilanto. "Bonvolu preni gxin, Sinjoro," ili respondis.

　　Sidigxinte sur la bordon, la konsilanto portis la gxemantan fisxon per ambaux manoj kaj parolis al li en lingvo komprenebla nur al la fisxoj. Li diris:

　　"Vi malsagxa fisxo! Se mi ne vidus vin hodiaux, vi perdus vian vivon. Via blinda revo gvidis vin al konstanta sufero. Ekde nun, ne lasu vin katenigxi de via propra revo!"

　　Tiam la fisxo ekkonsciis, kiel fortuna li estas havante tiel bonan amikon. Li dankis la konsilanton por lia sagxa admono. La konsilanto liberigis la fortunan fisxon en la riveron, kaj dauxrigis sian vojon.

　　La moralinstruo estas: Malsagxuloj estas katenitaj de siaj propraj revoj.