Vidi fonton por 30. Du Bovoj kaj Porkido

　　30. Du Bovoj kaj Porkido

　　[Envio]

　　Iam du bovidoj Granda Rugxo kaj Eta Rugxo estis membroj de kamparana familio. En la sama familio vivis ankaux knabino kaj porkido. La porkido neniam gruntis, do oni nomis gxin Negruntulo.

　　La mastroj de la familio flegis la porkidon tre bone. Ili bredis gxin abunde per la plej bona rizo, kaj ecx rizkacxo kun bruna sukero.

　　La bovidoj rimarkis tion. Ili laboris diligente tirante plugilojn en la kampoj aux cxarojn sur la vojoj. Eta Rugxo diris al Granda Rugxo: "Fracxjo, en tiu cxi familio ni ambaux faras cxiujn penigajn laborojn. Ni gajnas ricxajxon por la familio. Sed ili bredas nin nur per herbo kaj fojno. La porkido Negruntulo nenion faras por vivteni la familion, sed ili nutras gxin per mangxajxoj plej bonaj kaj frandaj. Kial gxi gxuas tiel specialan prizorgon?"

　　La sagxa pliagxa frato respondis: "Eta fracxjo. Envio estas granda dangxero. Ne plu enviu la porkidon pro la bona stato. Gxi ja gxuas 'mangxajxon al morto'."

　　"Baldaux okazos la edzinigxa ceremonio por la juna filino de la mastro. La malgranda Negruntulo farigxos frandajxo por la festeno! Jen kial oni grasigas gxin per tiel bona frandajxo."

　　"Post kelkaj tagoj alvenos la gastoj. Oni eltrenos la porkidon je la kruroj, kaj mortigos gxin por fari frandajn pladojn."

　　Vere, nur post kelkaj tagoj alvenis gastoj. Oni eltrenis la porkidon kaj mortigis gxin. Gxuste kiel diris Granda Rugxo, el la porkido oni kuiris diversajn mangxajxojn por regali gastojn.

　　Granda Rugxo diris: "Mia eta fracxjo, cxu vi vidis, kio okazis al la porkido?" "Jes, fracxjo," respondis Eta Rugxo, "Nun mi komprenas."

　　Granda Rugxo dauxrigis: "Jen la rezulto de gxia bona stato. Niaj sengustaj herbo kaj fojno estas centoble pli bonaj ol gxiaj franda rizajxo kaj bruna sukero. Cxar nia mangxajxo donas al ni neniun malbonon, kaj anstatauxe, promesas nian longan vivon!"

　　La moralinstruo estas: Ne enviu la fortunulojn antaux ol scii, kian koston ili pagos.