Vidi fonton por 27. Plej Intimaj Amikoj

27. Plej Intimaj Amikoj

　　[Forto de Amikeco]

　　Antaux tempo de niacxi rakonto, la azianoj kutime opiniis, ke la elefantoj kaj hundoj neniam povas farigxi amikoj. La elefantoj malsxatas hundojn, dum la hundoj timas elefantojn.

　　Kiam la hundoj estas timigitaj de la bestoj pli grandaj ol ili, ili ofte bojas lauxte por kasxi sian timon. La hundoj kutime tiel agas kiam ili vidas elefantojn, dum la elefantoj kolerigxas pri tio kaj cxasas ilin. La elefantoj estas malpaciencaj je la renkontigxo kun hundoj, kaj ecx se hundo estas kvieta kaj senmova, cxiu proksima elefanto atakos gxin pretervole. Tio estas la kauxzo de la opinio, ke elefantoj kaj hundoj estas "naturaj malamikoj"' simile al la aferoj inter leonoj kaj tigroj, kaj inter katoj kaj musoj.

　　Iam estis regxa elefanto bone bredita kaj prizorgita. Najbare de la elefantejo vivis migra hundo osteca pro malsato. Altirita de bonodoro el la dolcxa rizajxo por la elefanto, gxi ekglitadis en la elefantejon por mangxi la bongustajn rizerojn falintajn el la elefanta busxo. Gxi tiel sxatis la mangajxon, ke post nelonge gxi ne plu volis mangxi en alia loko. Dum gxuado de la mangxajxo, la granda elefanto ne rimarkis la migran hundon timeman kaj honteman.

　　Pro la abunda mangxajxo, la iama malsata hundo farigxis pli kaj pli granda, forta kaj bela. La bonhumora elefanto ekrimarkis gxin. Cxar la hundo jam kutimigxis al kunestado de la elefanto, gxi ne plu timis, do gxi ne bojis kontraux la elefanto. Ne gxenite de la amikema hundo, la elefanto konatigxis kun gxi iom post iom.

　　Ili pli kaj pli intimigxis unu al la alia. Post nelonge, neniu volis mangxi sen la alia, kaj ili gxuis la komunan amuzigxon. Kiam ili sin amuzis, la hundo kutime perbusxe kaptis la longan rostron de la elefanto, dum la elefanto svingis gxin de antauxeno kaj al malantauxeno, supren kajo al malsupreno, de unu flanko al la alia, kaj ecx en cirklo. Ili farigxis "plej intimaj amikoj", kaj neniam volis apartigxi unu de la alia.

　　Iutage, viro el malproksima vilagxo preterpasis la elefantejon dum sia vojirado al la urbon el malproksima vilagxo. Li vidis la hundon gajan, fortan kaj belan. Li do acxetis gxin de la elefantisto, kvankam la hundo tute ne apartenis al la lasta. La viro prenis la hundon al sia hejmvilagxo, kiun neniu scias.

　　Kompreneble, la regxa elefanto ege malgxojigxis pro sopiremo al sia plej intima amiko, la hundo. Gxi estis tiel trista, ke gxi ne plu volis mangxi, trinki kaj sin bani. Do la elefantisto raportis tion al la regxo sen mencii la vendon de la amikema hundo.

　　Okazis, ke la regxo havis inteligentan ministron, kiu estis fama pro sia kompreno al la bestoj. Do li ordonis lin iri por trovi la kauxzon de la okazajxo.

　　La sagxa ministro iris al la elefantejo. Li tuj vidis, ke la elefanto estas malgxoja. Li pensis: "La iama felicxa elefanto tute ne aspektas malsana. Sed mi jam vidis la samajn okazajxojn al homoj kaj bestoj. La elefanto estas malgxoja, eble pro perdo de sia tre intima amiko."

　　Do li diris al la gardistoj kaj prizorgantoj: "Mi trovis nenian malsanon de la elefanto. Sxajnas, ke gxi malgxojas pro perdo de intimulo. Cxu la elefanto havis intiman amikecon kun iu ajn laux via scio?"

　　Ili informis lin, kiel la elefanto kaj migra hundo farigxis tre bonaj amikoj. La ministro demandis: "Kio okazis al la migra hundo?" Ili respondis: "Lin forprenis nekonatulo, kaj ni ne scias, kie li estas nun."

　　La ministro revenis al la regxo kaj raportis: "Via Regxa Mosxto, mi gxojas, ke via elefanto ne suferas de malsano. Sed eble sonas strange, ke gxi intime amikigxis kun migra hundo. La hundon oni forprenis, do la elefanto ne volas mangxi, trinki kaj sin bani pro malgxojo kaj sopiremo. Jen mia opinio pri tio."

　　La regxo diris: "Amikeco estas plej mirinda afero en la vivo. Mia ministro, kiel ni povos trovi la amikon de mia elefanto por denove gxojigi gxin?"

　　"Via Regxa Mosxto," respondis la ministro, "mi proponas doni publikan anoncon, ke oni punos tiun, kiu havigis al si la hundon iam logxantan en la regxa elefantejo."

　　La regxo agis laux la propono de la ministro. La vilagxano informigxis pri tio kaj tuj liberigis la hundon el la hejmo. La hundo gxojplene kuregis lauxeble plej rapide al sia intima amiko, la regxa elefanto.

　　La elefanto tiel ankaux ekzaltigxis ke gxi levis sian amikon per la rostro kaj metis gxin sur sian kapon. La felicxa hundo svingis la voston, dum la elefantaj okuloj brilis de gxojo. Ambaux intimuloj kune vivis felicxe post tio.

　　La regxo plezurigxis pri la bonfartigxo de sia elefanto. Li admiris sian ministron pri kompreno al la intenco de elefanto. Do li premiis lin lauxmerite.

　　La moralinstruo estas: Ecx "naturaj kontrauxuloj" povas farigxi "plej bonaj amikoj".