Vidi fonton por 1-13. La rakonto de Sumanadevi

1-13. La rakonto de Sumanadevi

　　Dum tiu cxi vivo kaj post la morto,

　　En ambaux statoj felicxas farinto de bono.

　　"Bonon mi faris" li felicxas kun la penso,

　　Kaj krome, li estos felicxa naskigxinte en felicxa stato.

　　Restante en Gxetavana monahxejo de Sravastio, la Budho parolis tiun verson rilate al Sumanadevi, la plej juna filino de Anatapindiko.

　　Cxiutage du mil monahxoj havis mangxon en la domo de Anatapindiko de Sravastio, kaj preskaux tiom da monahxoj mangxis en la domo de la eminenta laika discxiplino Visaka. Anatapindiko ordonis al sia plej agxa filino prizorgi la monahxojn laux kutimo. La plej agxa filino auxskultis la Darmon kaj atingis la Frukton de Konvertigxo. Post kiam sxi edzinigxis kaj ekvivis en la familio de sia edzo, la dua filino Cula Subada sekvis la ekzemplon de sia plejagxa fratino kaj atingis la Frukton de Konvertigxo. Poste la dua filino edzinigxis kaj vivis cxe la edzo. Fine Anatapindiko konfidis la laboron al sia plej juna filino Sumana. Sumana atingis la Frukton de la Dua Grado, sed restis needzinigxinta. Iutage, Anatapindiko restis en la mangxejo kiam li ricevis mesagxon de sia plej juna filino, do li tuj iris al sxi kaj demandis: "Kio okazas, kara filino Sumana?" Sumana diris al li: "Kion vi diras, kara plej juna frato?" "Vi parolas nekompreneble, kara filino." "Mi ne parolas nekompreneble, plej juna frato." "Cxu vi timas, kara filino?" "Mi ne timas, plej juna frato." Sxi ne plu diris, sed tuj forpasis. 

　　Kvankam la ricxulo jam atingis la Frukton de Konvertigxo, li ne povis sin deteni de la malgxojo en sia koro. Li iris al la Budho plorante post la funebra ceremonio de sia filino. La Budho demandis: "Dommastro, kial vi iris al mi malgxoje kaj plorante kun larmoj en viaj okuloj?" "Sinjoro, mortis mia filino Sumana." "Bone, sed kial vi ploras? Cxu la morto ne estas certa por ni cxiuj?" "Mi scias, Sinjoro. Sed mia filino estis modesta kaj konscienca. Min tiel malgxojigas la penso, ke sxi ne estis en siaj gxustaj konscioj kiam sxi mortis."

　　"Sed kion via plej juna filino diris, granda ricxulo?" "Sinjoro, mi nomis sxin kiel 'karan Sumanan' kaj sxi respondis, 'Kion vi diras, kara plej juna frato?" Poste mi diris al sxi, 'Vi parolas nekompreneble, kara filino.' 'Mi ne parolas nekompreneble, plej juna frato.' 'Cxu vi timas, kara filino?' 'Mi ne timas, plej juna frato.' Sxi ne plu diris, sed tuj mortis." La Budho diris al Anatapindiko: "Ricxulo, via filino ne parolis nekompreneble." "Sed kial sxi tiel diris?" "Nur pro tio, ke vi estas sxia plej juna frato, Ricxulo. Via filino estis pli agxa en la vojoj kaj fruktoj cxar vi nur atingis la frukton de Konvertigxo, dum via filino jam atingis vojojn kaj fruktojn, do sxi tiel parolis." "Cxu jes, Sinjoro?" "Jes, jen la kauxzo, Dommastro."

　　"Kie sxi renaskigxis, Sinjoro?" "En la mondo de Tusitaj dioj, Dommastro." "Sinjoro, mia filino estis felicxa dum sxi vivis cxi tie inter siaj familianoj, kaj post la forpaso sxi renaskigxis en la dia mondo." Poste la Budho diris al li: "Ecx pli, ricxulo. Cxu ili estas laikuloj aux religiuloj, ili estas atentemaj kaj felicxaj en ambaux tiun cxi mondo kaj la posta vivo."

　　Homo, kiu faris bonajn kaj meritplenajn kondutojn, gxojas en tiu cxi mondo. Li estos pli gxoja naskigxinte en la plezura ekzisteco post la morto. En tiu cxi maniero li gxojas en tiu cxi mondo kaj la sekva vivo. En ambaux vivoj li gxojas konsciante, ke li jam faris meritplenajn kondutojn.