Vidi fonton por 1-10 La rakonto de Cundosukariko

　　1-10. La rakonto de Cundosukariko

　　En la nuno kaj estonteco

　　Same suferas faranto de malbono.

　　Li suferas kaj afliktigxas

　　Vidinte sian malbonan karmon.

　　Restante en Veluvana Monahxejo de Ragxagaho, la Budho parolis tiun verson rilate al Cundo, la porkobucxisto.

　　Kvankam la Budho logxis en najbara monahxejo, Cundo ecx nek faris oferon tiel malgrandan kiel manplenon da floroj aux kuleron da rizo, nek malgrandan laboron de merito nur unufoje.

　　Iutage, lin atakis frenezeco, kaj dum li ankoraux vivis en la mondo, la fajro de sufera stato estigxis antaux li.

　　Kiam la torturo de la sufera stato aperis antaux la porkobucxisto Cundo, lia konduta maniero tute sxangxigxis konforme al liaj estintaj agoj. Kvankam li restis en sia domo, li komencis grunti kiel porko kaj rampi per siaj kvar membroj, unue al la antauxo de la domo kaj poste al la malantauxo. La viroj de lia domo regis lin kaj sxtopis lian busxon. Ili faris cxion, kion ili povis, tamen neniu el ili kapablis preventi la maturigxon de lia estinta fiago. Do li dauxre rampis tien kaj reen, sencxese gruntante kaj blekante kiel porko.

　　Neniu povis dormi en la sep domoj proksime. La membroj de lia propra domo morte timigxis sed povis fari nenion alian ol bari cxiujn pordojn de la domo por malhelpi lin eliri. Post la suferado dum sep tagoj, li finfine mortis kaj renaskigxis en stato de suferado.

　　Iuj monahxoj diris al la Budho: "Sinjoro, la pordo de Porkobucxisto Cundo restis fermita dum sep tagoj kaj la mortigo dauxris sencxese sep tagojn. Sendube li volas regali gastojn. Ni neniam vidis la aferon tiel kruelan kaj sovagxan antauxe."

　　La Budho diris: "Monahxoj, li ne mortigis porkojn dum la lastaj sep tagoj. Lin subigis la konsekvenco de liaj estintaj kondutoj. Ecx kiam li ankoraux vivis, lin atakis turmento de suferado. Pro la turmentigxo li rampis tien kaj reen en la domo dum sep tagoj gruntante kaj blekante kiel porko. Hodiaux li mortis kaj renaskigxis en infero." Auxdinde tion, la monahxoj diris: "Estimata Sinjoro, tiel suferinte en la mondo, li denove iris al sufera regno kaj renaskigxis tie."

　　La rakonto de Cundo konfirmas la signifon de la unua verso en la Sutro Damapado, ke faranto de malbono rikoltas nenion krom malbono per maniero de konsekvenco. Krome, iuj efektoj de malbonaj kondutoj suferigas ecx en la nuna vivo.

　　Komentario:

　　Homoj, kiuj faras malbonajn agojn, ne scias la konsekvencojn dum sia aktivado, tamen ili kutime pentas, vidinte la konsekvencojn de sia ago. Tio kreas bedauxron, tamen, la okazo ne signifas, ke homo devas cxiam suferi la konsekvencon de siaj kondutoj senespere. Se tio estus vera, por homoj estus nek profito havi religian vivon, nek oportuneco por atingi la liberigxon.

　　En la paro da versoj la Budho ankaux montris la suferon kaj felicxon en la sekva mondo. Budhanoj ne kredas, ke la nuna vivo en la mondo estas la ununura kaj homo estas la unika estajxo. Formoj de ekzisteco estas multaj kaj vivestajxoj ankaux estas sennombraj. Post morto oni eble renaskigxas kiel homoj, en malsupera stato aux en cxiela stato tute laux siaj estintaj kondutoj. La tiel nomata estajxo en la sekva vivo nek similas al la antauxa pro la sxangxigxo, nek estas absolute malsama, cxar gxi estas la sama fluo de la vivo. Budhismo oponas la samecon de estajxo, sed asertas la samecon de procezo.