Vidi fonton por 4-4. La rakonto de Patipuĝika Kumaria

　　Estas malsagxe alkrocxigx1 al sensoj

　　4-4. La rakonto de Patipugxika Kumaria

　　Por tiu deziras senfine

　　kiu nur kolektas plezur-florojn

　　Por tiu, kiu havas krocxantan menson

　　Morto, la reganto regas.

　　Dum sia restado en la Gxetavana Monahxejo, la Budho recitis tiun cxi kvarverson rilate al Patipugxika Kumaria.

　　Patipugxika Kumari estis virino de Sravastio. Sxi edzinigxis en la agxo de dek ses jaroj kaj havis kvar filoj. Sxi estis virta kaj malavara virino, kiu sxatis fari oferojn de mangxajxo kaj aliaj vivbezonajxoj al monahxoj. Sxi ofte iris al monahxejo, faris purigadon, plenigis urnojn kaj potojn per akvo kaj oferis aliajn servojn. Patipugxika ankaux posedis supernaturan memoron, per kiu sxi sciis, ke antaux tiu cxi vivo sxi estis unu el multaj edzinoj de Malabario en la cxiela mondo de Tavatimsa. Sxi ankaux memoris, ke sxi forpasis de tie dum cxiuj el ili estis en la gxardeno por amuzigxi kaj pluki florojn. Do cxiufoje kiam sxi faris oferojn al la monahxoj aux aliajn meritojn, sxi kutime pregxis, ke sxi renaskigxu en la Tavatimsa mondo kiel edzino de Malabhari, la antauxa edzo.

　　Iutage, Patipugxika malsanigxis kaj forpasis en la sama vespero. Pro sia arda deziro, sxi naskigxis en Tavatimsa cxiela mondo kiel edzino de Malabario. Cxar cent jaroj en la homa mondo estas ekvivalenta al nur unu tago en Tavatimsa mondo, Malabhari kaj liaj aliaj edzino ankoraux estis en la gxardeno sin amuzi kaj Patipugxika preskaux ne estis sopirita de ili. Do kiam sxi partoprenis en ili, Malabario demandis sxin, kie sxi estis dum la tuta mateno. Sxi respondis al li, kiel sxi forpasis de Tavatimso, renaskigxis en la homa mondo, edzinigxis al viro kaj naskis kvar filojn, poste forpasis de la homa mondo kaj fine revenis al Tavatimso.

　　Kiam la monahxoj sciis pri la morto de Patipugxika, ili estis trafita de malgxojo. Ili iris al la Budho kaj raportis, ke Patipugxika, kiu almozdonis mangxajxon al ili frue en la mateno, forpasis en la vespero. La Budho respondis al ili, ke la vivo de vivestajxoj estas tre mallonga, kaj antaux ol ili kontentigis siajn dezirojn per sensaj plezuroj, ili jam venkitaj de morto.