Vidi fonton por 36. Elfosi la okulojn de ermito

36. Elfosi la okulojn de ermito

　　Iam iu sin kulturis en la montaro kaj sukcese farigxis feo kun kvin magiaj povoj. Li povis vidi cxiujn trezorojn kasxitajn en la tero per la magiaj okuloj.

　　Auxdinte tion, la regxo tre gxojis kaj diris al la konsilantoj: “Kiel ni povos reteni lin en nia lando kontraux lia foriro? Tiel li povos helpi min havi pli da trezoro.”

　　Malsagxa konsilanto tuj iris al la feo, elfosis liajn okulon kaj portis ilin al la regxo. Li diris: “Mi jam prenis la okulojn de la ermito, kaj nun li ne plu kapablos iri aliloken, sed cxiam restos en nia lando.”

　　La regxo diris al la konsilanto: “Mi deziris restigi la feon nur por lia povo vidi la kasxitajn trezorojn sub la tero. Vi jam detruis liajn okulojn, do per kio li ankoraux utilas al mi?”

　　La mondanoj ankaux kondutas same. Vidinte ke ermito praktikas kontempladon pri la korpo kaj korpa pereigxo cxe tombejo sub arbo en sovagxa arbaro, ili kondukas lin hejmen perforte por oferi la vivtenadon al li per diversaj manieroj. Tio detruigas lian puran praktikadon kaj vanigas lian klopodon al la sukceso. Pro tio ili donas malutilon al la meditanto kaj ankaux ili ne povas sin profitigi. Do ili klopodas vane, tute simile al la malsagxa konsilanto, kiu detruis la okulojn de la feo.