Vidi fonton por 1-31. Sunita, la purigisto

　　31. Sunita, la purigisto

　　En Savati vivis purigisto Sunita. Li estis vojpurigisto sed enspezis nur suficxe por plenigi sian stomakon kaj devis dormi cxe la vojo pro manko de logxejo. Li ofte vidis aliajn sin amuzantajn, sed ne rajtis sin miksi en ilin, cxar tiuj homoj nomis lin elpelito. Kiam iuj el supera klaso iris sur la vojo, Sunita devis forkuri kaj sin kasxi por ke lia ombro ne tusxu ilin. Se li ne forlasus suficxe rapide, li ricevus riprocxon kaj ecx baton. Kompatinda Sunita havis ege mizeran vivon.

　　Iutage, kiam Sunita okupigxis purigante ege malpuran vojon, li vidis, ke la Budho alvenis kun miloj da sekvantoj. Li tuj plenigxis de gxojo kaj timo, sed povis trovi neniun lokon por sin kasxi. Li do nur staris, respektoplene kuniginte siajn manplatojn cxe la brusto. Haltinte, la Budho diris al kompatinda Sunita per dolcxa kaj gxentila vocxo, “Mia kara amiko, cxu vi volontas forlasi la laboron kaj sekvi min?” 

　　Neniu parolis tiel amike al Sunita antauxe. Lia koro plenigxis de gxojo kaj liaj okuloj de larmoj. “Plej honora Sinjoro! Mi cxiam ricevis ordonojn, sed neniam afablajn vortojn. Se vi akceptos malpuran kaj mizeran purigiston kiel min, mi sekvos vin.” 

　　Do la Budho ordinis Sunitan kaj instruis lin kune kun aliaj monahxoj. Ekde tiu tago, neniu sciis, kio estas la kasto de Sunita, kaj neniu traktis lin kun malsxato kaj krueleco. Lin respektis Cxiuj homoj, ecx regxoj, ministroj kaj generaloj.