Vidi fonton por 1-23. La rakonto de Reĝidino Jasodara

　　23. La rakonto de Regxidino Jasodara

　　Kiam la Budho prenis vespermangxon tiutage, cxiuj, kiuj rekonis lin kiel Regxidon Sidarto, venis vidi lin, krom Jasodara. Cxiuj el ili surprizigxis sed sentis gxojon revidi sian regxidon sinvestintan kiel monahxon.

　　Jasodara restis en sia cxambro, pensante: “Regxido Sidarto jam iluminigxis kaj farigxis la Budho nun. Li apartenas al la linio de Budhoj. Cxu estas prave por mi iri al li? Li nek bezonas nek povas bezoni min. Mi opinias, ke estas pli bone resti kaj vidi.”

　　Post momento, la Budho demandis: “Kie estas Jasodara?”

　　“Sxi estas en sia cxambro,” diris lia patro. “Mi iros tien,” diris la Budho, kaj doninte sian bovlon al la regxo, li iris al sxia cxambro. Kiam li eniris, li diris al la regxo: “Lasu sxin esprimi sian respekton al mi laux sia placxo. Nenion diru.”

　　Apenaux la Budho iris en la cxambron, Jasodara hastis al li ecx antaux ol li prenis sian sidejon. Sxi falis sur la plankon, prenis liajn piedojn, metis sian kapon cxe liajn maleolojn kaj ploradis gxis liaj piedfingroj malsekigxis. La Budho restis kviete kaj neniu haltigis sxin gxis sxi lacigxis de plorado. Tiam Regxo Sudodana diris: “Sinjoro, kiam mia bofilino auxdis, ke vi portas flavan robon, sxi ankaux sin vestas per la flava. Kiam sxi auxdis, ke vi mangxas nur unu fojon cxiutage, sxi ankaux tiel faras. Kiam sxi auxdis, ke vi jam rezignis altegan liton, sxi dormas sur malalta lito, kaj kiam sxi auxdis, ke vi rezignis florkronon kaj parfumojn, sxi ankaux rezignis ilin. Kiel virta estas mia bofilino!”

　　La Budho kapjesis kaj diris: “Ne nur en tiu cxi lasta naskigxo, Regxo, sed en antauxa naskigxo, Jasodara ankaux estis pia kaj fidela al mi.”