Vidi fonton por 1-18. Sep semajnoj post la iluminiĝo

　　18. Sep semajnoj post la iluminigxo

　　Sub la bodiarbo

　　En la unua semajno post sia ilumigxo, la Budho sidis sub la bodiarbo spertante la felicxon de libereco kaj trakvileco. Li estis trankvila kaj felicxa, sin liberiginte de gxenantaj pensoj.

　　Fiksrigardi al la Arbo

　　En la dua semajno, la Budho staris senmovi sian rigardon pro dankemo al la arbo, kiu sxirmis lin dum lia klopodo por budhigxo, kiel li meditis pri la bodiarbo.

　　Pro la ekzemplo, gxis nun ankoraux furoras la kutimo, ke oni respektas ne nur al la originala bodiarbo, sed al la cxiuj postaj bodiarboj.

　　La ora ponto

　　En la tria semajno, la Budho vidis per sia mensa okulo, ke la cxielanoj en la cxieloj dubas, cxu li jam atingis iluminigxon. Por provi sian iluminigxon, la Budho kreis oran ponton en la aero kaj iris supren kaj malsupren por tuta semajno.

　　La juvela cxambro

　　En la kvara semajno, li kreis belan juvelan cxambron kaj sidis en gxi meditante pri tio, kio estas konata kiel la “detala instruado” (abidarmo). Liaj menso kaj korpo estis tiel purigitaj, ke el lia korpo radiis ses-koloraj lumoj blua, flava, rugxa, blanka, orangxa kaj miksa el la kvin. Hodiaux la ses koloroj faras budhisman standardon. Cxiu koloro prezentis apartan noblan kvaliton de la Budho: Flava por sankteco, blank por pureco, blua por konfido, rugxa por sagxo kaj orangxa por senavido. La miksa koloro prezentis cxiujn tiujn noblajn kvalitojn.

　　Tri knabinoj

　　En la kvina semajno, kiam la Budho meditis sub la banjanarbo, tri plej cxarmaj knabinoj nomataj Tanha, Rati kaj Raga venis por gxeni lian meditadon. Ili dancis sorcxe kaj tente, kaj faris cxion eblan por logi la Budhon rigardi iliajn dancojn. Sed li persistis en la meditado sengxenite, kaj baldaux ili enuigxis kaj forlasis lin sola.

　　La Mucxalinda arbo

　　La Budho iris al Mucxalinda arbo kaj meditis sub gxi. Ekpluvegis, kaj la giganta kopra regxo eliris, volvis sian korpon en sep rondoj cxirkaux la Budho por teni lin varma kaj metis sian bufon super la kapo de la Budho por protekti lin de la pluvo. Post sep tagoj la pluvo cxesis, kaj la serpento sin sxangxis en junulon, kiu esprimis sian respekton al la Budho. La Budho diris:

　　“Felicxaj estas tiuj, kiuj estas kontentaj. Felicxo estas por tiuj, kiuj auxdas kaj scias la veron. Felicxaj estas tiuj, kiuj havas bonan volon al cxiuj vivestajxoj en la mondo. Felicxaj estas tiuj, kiuj ne havas krocxigxojn kaj preterpasis sensajn dezirojn. La malapero de la vorto “Mi estas” estas vere plej granda felicxo.”

　　La Ragxajatana arbo

　　En la sepa semajno, la Budho meditis sub Ragxajatana arbo. En la kvindeka mateno, post sep semajnoj de fastado, du komercistoj iris al li. Ili nomigxis Tapusa kaj Balika. Ili oferis al la Budho rizajn kukojn kaj mielon, kaj rompis lian fastadon, kaj la Budho diris al ili pri iom da scio, kion li trovis en sia iluminigxo.

　　Ambaux komercistoj farigxis la unuaj laikaj sekvantoj post la rifugxo en la Budho kaj lia Darmo (tradukita kiel “instruoj de la Budho”). Ili petis ion sanktan de la Budho por konservi kiel memorajxon. La Budho palpis sian kapon per la dekstra mano kaj eltiris iom da haroj kaj donis al ili. Sur la vojo al sia hejmo, la komercistoj oferis tiujn harajn reklivojn, nomatajn Kesa Datu, en la la Pagodo Sxuedagon de la nuna birma urbo Rangoon.