Vidi fonton por 83. Heroo Nomata Misŝanciganto

　　83. Heroo Nomata Misfortuno

　　[Amikeco]

　　Iam antauxe vivis granda ricxulo, kiu estis fama bonulo. Li havis bonan amikon, kiu havis iom strangan nomon Misfortuno. Ili amikigxis intime kiam ili estis malgrandaj knaboj kune farantaj argilajn kukojn. Ili vizitis samajn lernejojn kaj cxiam helpis unu al la alia.

　　Misfortuno havis tre malfacilan tempon post la diplomigxo. Li ne povis trovi laboron por sin vivteni. Do li iris al sia intima amiko, la ricxulo prospera kaj sukcesplena. La bonkora ricxulo konsolis lin, kaj gxojplene dungis lin por ke li mastrumu liajn havajxojn kaj aferojn.

　　Post kiam Misfortuno eklaboris en la hejmo de la ricxulo, lia nomo farigxis familiara en la tuta domo. Oni diris: "Atendu momenton, Misfortuno." "Rapide, Misfortuno." "Faru cxi tion, Misfortuno." "Faru tion, Misfortuno." 

　　Post nelonge la najbaroj de la ricxulo venis al li kaj diris: "Kara amiko kaj najbaro, ni maltrankviligxas pri tio, ke misfortuno trafos vin. Via mastrumanto de la etagxdomo havas nomon tre strangan kaj malbonauxguran. Ne plu lasu lin logxi cxe vi. Lia nomo plenigis vian domon per la diro, 'Atendu momenton, Misfortuno.' 'Rapidu, Misfortuno.' 'Faru cxi tion, Misfortuno.' 'Faru tion, Misfortuno.' Oni nur uzas la vorton 'Misfortuno' kiam ili volas kauxzi al iu malbonan sxancon aux malfelicxon. Ecx hejmaj feoj timigxus kaj forkurus sencxese auxdinte tiun vorton. Tio nur donos misfortunon al via familio. La viro nomata Misfortuno estas malbeno al vi. Li estis mizera kaj malbela. Kian profiton vi povos havigi al vi restigante tian homon cxe vi?"

　　La ricxulo respondis: "Misfortuno estas mia plej bona amiko! Ni subtenis kaj prizorgis unu la alian ekde kiam ni estis malgrandaj knaboj kune farantaj argilajn kukojn. Mi ne povas rifuzi lin kaj perdi nian amikecon nur pro lia nomo. Krome, nomo nur utilas por rekoni homon.

　　"La sagxuloj ne atentas pri la nomoj. Nur malsagxuloj estas supersticxaj pri la sonoj, vortoj kaj nomoj. Nomoj donas nek bonan sxancon, nek malbonan sxancon." Tiel dirinte, la ricxulo rifuzis sekvi la admonon de siaj enmiksigxemaj najbaroj.

　　Iutage li forvojagxis al sia hejmvilagxo. Antaux lia forlaso, li petis sian amikon Misfortuno mastrumi sian hejmon.

　　Hazarde, bando da banditoj auxdis pri la forvojagxo de la ricxulo. Ili opiniis, ke estas perfekta tempo por prirabi lian etagxdomon. Do ili sin armis per diversaj armiloj kaj cxirkauxis la domon de la ricxulo dum nokto.

　　Samtempe, la fidela Misfortuno supozis, ke eble okazos prirabado fare de banditoj. Do li restis tutan nokton por gardi la posedajxon de sia amiko. Kiam li vidis rabistojn cxirkaux la domo, li vekis cxiujn en la hejmo. Li ordonis ilin sonigi kornojn, frapi tamburojn kaj fari tiel grandan bruon kiel ili povis.

　　Auxdinte tion, la banditoj pensis: "Oni informis al ni eraran mesagxon. Certe logxas multaj homoj en la etagxdomo kaj la ricxulo ankoraux restas en la hejmo." Do ili tuj forkuris forjxetinte siajn bastonojn kaj aliajn armilojn.

　　En la sekva mateno, oni iris el la etagxdomo kaj surprizigxis vidinte la forjxetitajn armilojn. Ili diris unuj al aliaj: "Se ni ne havus tiel sagxan domprotektanton, ni perdus cxiujn havajxojn en la etagxdomo. Misfortuno estas heroo! Anstataux alporti misfortunon, tiu granda amiko estas granda beno al la ricxulo."

　　Kiam la mastro de la etagxdomo revenis, liaj najbaroj vidis lin kaj raportis la okazajxon al li. Li respondis: "Vi cxiuj proponis, ke mi forpelu mian amikon. Se mi tiel agus laux via propono, mi havus neniun moneron hodiaux!

　　"Kune piediri sep pasxojn estas suficxe por komenci amikecon; dauxre piediri dek du pasxojn formas intiman amikecon; resti kune dum monato starigas interligon de fideleco, kaj post pli longa tempo, la amiko farigxos dua memo. Do mia amiko Misfortuno ne plu estas misfortuno, sed granda beno!"

　　La moralinstruo estas: Ju pli longas la amikeco, des pli grandas la rekompenco.