Vidi fonton por 91. Venenaj Kuboj

　　91. Venenaj Kuboj

　　[Trompo]

　　Iam antauxe en Benareso vivis ricxulo, kiu tre sxatis vetludon. Li ludis kubojn kun alia ludemulo, kies menso laboris ruze.

　　La ricxulo estis honesta kaj malkasxema, sed la ruzulo estis malhonesta. La ruzulo dauxrigis la ludadon kiam li konstante venkis, sed tuj kiam li ekperdis, li kutime metis kubon en sian busxon kaj englutis gxin sxtele. Poste li pretekstis, ke kubo perdigxis, kaj cxesigis la ludadon pro tio.

　　Fine la ricxa ludisto rimarkis lian trompon. Iutage li decidis doni al li lecionon. Li sxmiris venenon sur kubojn kaj sekigis ilin, por ke la veneno estu nevidebla. Li portis la kubojn al la kutima loko kaj proponis: "Ni ludu kubojn!"

　　Lia amiko konsentis. Ili starigis la kubludan tablon kaj ekludis. Kiel kutime, la ruzulo komencis venki je cxiu kubjxeto. Sed tuj kiam li ekperdis la ludon, li sxtele metis kubon en sian busxon.

　　Vidinte tion, la ricxulo diris: "Englutu gxin, kaj poste al vi okazos io eksteratendita. Via propra malhonesteco ege suferigos vin mem."

　　Englutinte la venenan kubon, la ruzulo falis teren kaj svenis pro sufero. La bonintenca ricxulo pensis: "Jam suficxe, nun mi devas savi lin." 

　　　　Li faris medicinan miksajxon por kauxzi vomadon. Devignte la ruzulon engluti la miksajxon kaj elvomi la venenan kubon, li donis al li trinkajxon el klara butero, densa fruktsuko, mielo kaj kansukero por sanigi lin.
　　　　
　　Post tio li admonis la ruzulon ne plu trompi fidelan amikon. Ambaux vetludantoj mortis kaj renaskigxis laux siaj kondutoj poste.

　　La moralinstruo estas: Trompi amikon eble kauxzos dangxeron al via bonfarto.