Vidi fonton por 62. Pastro Vetludinta per Vivo

　62. Pastro Vetludinta per Vivo

　　[Miskondukita moraleco]

　　Iam estis regxo, kiu emis vetludi kun sia kortega pastro. Kiam li jxetis kubon, li cxiam recitis la bonfortunajn sorcxvortojn:

　　"Se allogite, cxiuj virinoj nepre forjxetos sian fidelecon kaj kondutos malvirte."

　　Sxajne estis mirinde, ke uzante la sorcxvortojn, la regxo cxiam gajnis. Post nelonge la kortega pastro perdis preskaux cxiun moneron gajnitan de li.

　　Li pensis: "Mi perdis preskaux cxiom el miaj havajxoj al la regxo. Eble tion kauxzas liaj sorcxvortoj. Mi devas trovi rimedon por rompi la sorcxvortojn kaj regajni mian monon. Mi devas trovi puran virinon, kiu neniam kontaktis viron. Tiam mi sxlosos sxin en mian etagxdomon kaj devigos sxin esti fidela al mi!"

　　Sxajnis al li, ke tio estas bona ideo. Sed poste li ekhavis dubon. Li pensis: "Estas preskaux neeble teni virinon pura post kiam sxi jam kutimigxis al viro. Do mi devas lauxeble trovi la plej puran virinon, kiu neniam vidis viron!"

　　Gxuste tiam li hazarde vidis malricxan virinon preterpasanta. Sxi estis graveda. La kortega pastro estas spertulo por legi  markojn sur la korpo. Li tuj certigis al si, ke la naskigxonta bebo estis inseksa. Tuj venis al li nova ideo: "Aha! Nur nenaskigxinta bebino neniam vidas viron!"

　　La kortega pastro volontis fari cxion ajn por venki la regxon je la vetludo. Do li pagis monon por ke la malricxa virino restu en lia domo kaj nasku la bebon tie. Kiam cxarma knabineto naskigxis, la kortega pastro acxetis sxin de sxia patrino. Sxi neniam vidis viron, kompreneble, krom la kortega pastro. Kiam sxi elkreskigxis, li ankoraux tenis sxin tute sub lia regado, kvazaux li posedus la kompatindan knabinon.

　　La kruela pastro faris tion nur por lia kutimo de vetludo. Antaux ol la knabino plenkreskigxis, li evitis vetludi kun la regxo. Nun sxi jam plenagxigxis, kaj ankoraux estis lia malliberulino, li do denove proponis vetludon al la regxo.

　　La regxo konsentis. Post kiam ili faris sian veton, la regxo skuis la jxetkubon kaj ripetis siajn favoratajn sorcxvortojn:

　　"Se allogite, cxiuj virinoj nepre forjxetos sian fidelecon kaj kondutos malvirte."

　　Sed tuj antaux ol li jxetis la jxetkubon, la pastro aldonis:

　　"Escepte de mia virino, kiu estas cxiam fidela al mi!"

　　La sorcxvortoj de la regxo ne efikis. Li perdis la veton kaj ekde tiam la pastro gajnis je cxiu kubjxeto.

　　La regxo estis mirigita de la sxangxigxo. Post konsiderado, li pensis: "La pastro nepre havas puran virinon sxlositan en la domo kaj devigitan por esti fidela al li sola. Jen kial miaj sorcxoj ne plu efikas.

　　Li enketis  kaj trovis, ke la kruela pastro vere tion faras. Do li alvenigis faman junan dandon kaj demandis lin, cxu li povos sukcese delogi la virinon. La junulo respondis: "Sen problemo, Via Regxa Mosxto!" La regxo pagis al junulo multe kaj ordonis lin ekagi senprokraste.

　　La junulo acxetis abunde da plej bonaj parfumoj kaj kosmetikajxoj. Li funkciigas butikon gxuste ekster la etagxdomo de la kortega pastro. La etagxdomo de la pastro altis je sep etagxoj kun sep pordoj aparte al cxiu etagxo. Virinoj gardis cxiun pordon, kaj neniu viro estis permesita eniri krom la pastro.

　　Nur unu servistino servis la virinon de la pastro. Sxi portis cxion enen kiaj eksteren, inkluzive de parfumoj kaj kosmetikajxoj. La pastro donis monon al sxi por acxetado.

　　La juna dando vidis, ke la servistino iradis en kaj ekster la etagxdomo de la pastro. Li tuj eksciis, ke sxi estas la nura persono, kiu povas helpi lin eniri. Do li elpensis metodon kaj dungis kelkajn kunulojn por helpi lin.

　　La sekvan matenon, kiam la servistino eliris por fari acxeton kiel kutime, la junulo drame falis sur la teron antaux sxi. Kaptinte sxiajn krurojn, li ekploris larmoplene: "Ho, mia kara patrino, estas tiel bone, ke mi vidas vin denove post tiel longa tempo!"

　　Tiam liaj kunuloj ankaux intervenis: "Jes, tiu cxi estas sxi. Sxi aspektas same, per sxiaj manoj, piedoj, vizagxo kaj ecx la stilo de la vestajxo. Jes, tiu cxi estas sxi!" Ili cxiuj sencxese diris, kiel mirinde, ke sxi sxangxigxis tiel malmulte dum tiel longa tempo.

　　La kompatinda virino certe perdis sian filon delonge, cxar baldaux sxi konvinkigxis, ke tiu cxi estas sxia perdita filo. Sxi kaptis la sagxan dandon, kaj ili ambaux ploris pro gxojo je la mirakla rekunigxo.

　　Dum la plorgxemo la junulo demandis sxin: "Kie vi logxas nun, kara patrino?" "Mi logxas najbare," sxi diris, "en la etagxdomo de la pastro. Tagnokte mi servas lian junan virinon. Sxia beleco estas senkompara, kvazaux la marvirino ofte lauxdita de maristoj."

　　Li demandis: "Kien vi iras nun, panjo?" "Mi acxetos por sxi parfumojn kaj kosmetikajxojn, mia filo." "Ne necese, panjo," li diris, "ekde nun mi donas al vi la plej bonajn parfumojn kaj kosmetikajxojn senpage!" Do li donis al sxi parfumojn kaj kosmetikajxojn, kaj ankaux faskon da amindaj floroj aldone.

　　Kiam la juna virino de la pastro vidis cxion multe pli bonkvalitajn ol kutime, sxi demandis, kial la pastro estas tiel korfavora al sxi. "Ne," respondis la servistino, "tiuj ne venis de la pastro. Mi akiris ilin el la vendejo de mia filo." Ekde tiam sxi akiris parfumojn kaj kosmetikajxojn el la vendejo de la dando, kaj tenis cxe si la monon de la pastro.

　　Post nelonge, la dando komencis la sekvan pasxon de sia plano. Li sin sxajnigis malsana kaj restis en la lito.

　　Kiam la servistino iris en la vendejon, sxi demandis: "Kie estas mia filo?" Oni diris al sxi, ke li estis tro grave malsana por labori, kaj kondukis sxin por vidi lin. Sxi ekmasagxis lian dorson kaj demandis: "Kio okazis al vi, kara filo?" Li respondis: "Ecx se mi mortus, mi ne povus diri al vi, Panjo."

　　Sxi dauxris: "Se vi ne povus diri al mi, al kiu vi povus diri?" Poste laux sia plano, la junulo ne plu povis sin deteni kaj konfesis al sxi: "Mi fartis bone antaux ol vi diris al mi pri via bela sinjorino 'kvazaux marvirino lauxdata de maristoj'. Mi ekamis sxin pro via priskribo. Mi devas peti sxian manon. Mi ne povas vivi sen sxi. Mi estas tro deprimita por dauxrigi mian vivon!"

　　La servistino diris: "Ne maltrankviligxu, mia filo. Lasu tion al mi." Sxi prenis ecx pli da parfumoj kaj kosmetikajxoj al la juna virino de la pastro. Sxi diris al sxi: "Mia mastrino, post kiam mia filo auxdis de mi pri via beleco, li enamigxas al vi. Mi ne scias kion fari plue!"

　　Cxar la pastro estas la nura viro, kiun la juna virino vidis, do sxi estis scivolema, kaj kompreneble sxi kovis rankoron pro la perforta mallibereco. Do sxi diris: "Se vi povos sxtele venigi lin en mian cxambron, tio placxos al mi!"

　　La gardistinoj cxe la sep pordoj kontrolis cxion, kion la servistino portis enen kaj eksteren. Do sxi elspensis metodon. Sxi kolektis cxiujn malpurajxojn, kiujn sxi povis trovi en la tuta etagxdomo. Poste sxi elportis iom da malpurajxoj cxiutage en granda kovrita florkorbo. Kiam la gardistinoj trasercxis sxin, sxi sursximiris iom da malpurajxo sur ilian vizagxon. Tio faris ilin terni kaj tusi. Post nelonge ili ne plu kontrolis sxin kiam sxi trapasis la pordojn.

　　Fine en iu tago sxi kasxis la junulon en sian kovritan florkorbon. Li estis sana sed maldika kaj tute ne peza. Sxi sukcesis porti lin tra cxiuj sep garditaj pordoj en la privatan cxambron de la juna sinjorino. la du geamantoj restis kune dum kelkaj tagoj kaj noktoj, do la juna dando detruis sxian perfektan fidelecon, kiun la kruela pastro perforte altrudis al sxi.

　　Fine sxi diris, ke estas tempo por li foriri. Li diris: "Mi iros, sed antaux tio lasu min bati la maljunan pastron je la kapo cxar li estas tiel malica kontraux vi!" Sxi konsentis kaj kasxis lin en sxrankon. Tio ankaux estis parto de lia sekreta plano.　

　　Kiam la pastro revenis, lia virino diris: "Via mosxto, mi estas tiel felicxa hodiaux, ke mi volas danci dum vi ludos gitaron."

　　La pastro diris: "Bone, mia belulino." "Sed mi estas tro hontema danci antaux vi," sxi aldonis, "do bonvolu surporti okulsxirmilon dum mia dancado." Li denove konsentis sxian postulon kaj sxi metis okulsxirmilon cxirkaux lian kapon.

　　La pastro ludis belan muzikon per la komplika hindia gitaro, dum lia virino dancis. Post momento sxi diris: "Kiel parto de mia danco, cxu vi volontus lasi min frapi vin je la kapo?" "Laux via placxo, mia kara," li diris.

　　Sxi faris signon al la junulo. Li eliris de la sxranko, alglitis de malantauxe, kaj bategis la maljunan pastron je la kapo. Pro tio la okuloj de la pastro preskaux elstarigxis kaj tubero tuj aperis sur lia kapo. Li vekriis kaj la virino metis sian manon en la lian. Li diris: "Per tiel mola mano vi ecx povas fari tiel fortan baton, mia kara!"

　　La junulo reiris al la sxranko. La virino forigis la okulsxirmilon de la pastro kaj sximiris ungventon sur la sxveligxon de lia kapo. Kiam la pastro forlasis, la servistino kasxis la junulon en sxian florkorbon kaj sxtele sendis lin el la etagxdomo. La junulo senprokraste iris al la regxo kaj raportis al li la tutan historion, kompreneble en fanfarona maniero.

　　La sekvan tagon, la kortega pastro iris al la palaco kiel kutime. La regxo diris: "Cxu ni faru vetludon per kubo?" La pastro tuj konsentis, revante pri pli granda gajno. Gxuste kiel antauxe, la regxo recitis siajn sorcxvortojn:

　　"Se allogite, cxiuj virinoj nepre forjxetos sian fidelecon kaj kondutos malvirte."

　　Kiel kutime la pastro aldonis:

　"Escepte de mia virino, kiu cxiam estas fidela al mi!"

　　Sed la jxetkubo falis en la maniero favora al la regxo kaj tiu prenis la monon de la pastro.

　　La regxo diris: "Ho, pastro, via virino ne estas escepta! Vera fideleco ne povas esti devigita. Via plano estis teni novnaskitan knabinon, sxlosi sxin post sep pordoj garditaj de sep gardistinoj, kaj devigi sxin esti cxasta. Sed vi malsukcesis. La granda deziro de cxiu malliberulo estas libereco! Sxi sxirmis viajn okulojn kaj sxia juna amato donis sxvelajxon per bato sur vian kapon maljunan kaj kalvan. Tio pruvas, ke viaj pordoj kaj gardistinoj estis tute senutilaj!"

　　La pastro revenis hejmen kaj akuzis sian virinon. Sed samtempe sxi jam havis sian propran planon. Sxi diris: "Ne, Via mosxto. Mi estas tute fidela al vi. Neniu tusxis min krom vi! Mi pruvos tion per jugxo de fajro. Mi iros en fajron senbruligite por pruvi, ke mi diris la veron."

　　Sxi ordonis, ke la maljuna servistino trovu sian filon, la juna dando kaj proponu al li kapti sxin je la mano por preventi sxin iri en la flamojn. La ordonon sekvis la servistino.

　　En la tago de la perfajra jugxo, la virino de la pastro diris al la rigardantoj: "Mi neniam estis tusxita de alia viro krom tiu cxi pastro, mia mastro. Laux tiu cxi vero, la fajro ne havu potencon super mi."

　　Poste, apenaux sxi eksaltis en la fajron, kiam la junulo sin trudis el la homamaso kaj kaptis sxin je la mano. Li kriis: "Haltu! Haltu! Kiel la pastro estas tiel kruela por devigi malfortan junulinon iri en la furiozan fajron!"

　　Sxi skue liberigis sian manon de li kaj diris al la pastro: "Mia mosxto, tiu cxi viro jam tusxis mian manon, do la jugxo de fajro estas tute senutila. Sed vi povas elvidi mian bonan intencon!"

　　La pastro eksciis, ke li estis trompita. Li batis sxin kaj elpelis sxin por cxiam. Je la fino la juna virino liberigxis de la pastro kaj malfelicxa sorto.

　　La moralinstruo estas: Neniu povas devigi iun esti bonkonduta.