• merkredo, Aprilo 28th, 2010
Iam patro diris al sia filo dum nokto: “Morgaŭ ni iru kune al la vilaĝo por preni ion de tie.”
Aŭdinte tion, la hastema filo iris al la vilaĝo sola sen scio de sia patro en la sekva mateno. Atinginte la cellokon, li elĉerpiĝis de la longa irado, sed tute ne sciis, kion li prenu de tie. Kaj krome, kun nenio por manĝi, li preskaŭ mortis de malsato kaj soifo.
Li do povis fari nenion alian ol reveni al sia patro.
Vidinte lin reveninta, la patro kulpigis lin: “Kiel malsaĝa vi estas! Pro kio vi iris sola sen mi kaj klopodis vane? Pri tio oni mokos vin.”
kategorio: Budhismaj Fabloj