“Budhismaj Rakontoj” estas la tria libro, kiun mi esperantigis el la angla lingvo antaux kelkaj jaroj. Ĝi konsistas el ĉirkaŭ cent rakontoj, kiuj estas instruaj pri nia homa vivo. Dum mia tradukado multaj samideanoj en- kaj eksterlandaj amikoj helpis min en la tralegado, kontrolo kaj modifo de la traduko. Antaŭ nelonge samideano Zhao Jianping el Ĉina Radio Internacia ekvoĉlegis kaj registris tiun ĉi tradukon post voĉlegado de la antaŭaj du tradukloj “Budhismaj Fabloj” kaj “Amo al la Vivoj” kiujn mi jam publikigis per la interreto kaj vi povos elŝuti el mia retejo aŭ podkasto. Samideano Zhao Jianping helpis min ankaŭ en la kontrolo kaj modifo de la teksto antaŭ sia voĉlegado. Mi esperas, ke la nova traduko ankaŭ fariĝos bona legaĵo kaj aŭdaĵo por samideanoj kaj komencantoj de Esperanto. La ligo por lego kaj aŭdo al traduko estas:  http://podkasto.budhano.com/?cat=16

Komentoj kaj proponoj de samideanoj estas ege bonvenaj.

Standard Podcast [ 15:30 ] Play Now | Play in Popup | Download

Hieraŭ estis la 109-a naskiĝtago de mia kara avino, kiu forpasis pace kaj kviete antaŭ dekkelkaj jaroj. Do mi volas skribi pri ŝia ĉefa travivaĵo malfacila sed inspira kiel memoraĵo al mi kaj aliaj samideanoj por koni la vivon kaj sorton pli bone.
Laŭ la plej frua memoraĵo de mia avino, kiam ŝi estis kvarjara, ŝia tuta familio vagis tra Yanmenguan Pasejo en la nunan hejmlokon ne malproksime de Wutaishan Montaro. Ŝi memoris, ke ŝia avo portis la havaĵon de sia tuta familio per vektstango dum ŝia patro per unu rada ĉarumo portis ŝian tutan familion krom ŝia pliaĝa fratino, kiu piediris post la patro. Nestante en la sino de sia patrino, ŝi estis portita kune kun siaj patrino, pliaĝaj fratino kaj frato. Tiam ŝi estis nur kvar jara, kaj tiu bildo profunde gravuritĝis en ŝian plej fruan memoron, pri kiu ŝi ofte rakontis al ni.
Ŝiaj avo kaj patro estis vagantaj komercistoj, kaj fariĝis kamparanoj post kiam ili fiksloĝiĝis en nia hejmloko. Ŝia patro estis fama pro siaj erudicio kaj kapablo. Li estis klerulo, kaj ankaŭ lerta pri komerco, kuracado kaj aŭguro, tamen liaj kapabloj ne povis lin riĉigi. Nia rakonto komenciĝas de lia aŭguro por siaj familianoj.
pli…

Mi enlitiĝis pli malfrue en la lasta nokto pro la komputila laboro, kaj je la kvara hodiaŭ la vekhorloĝo vekis min akurate. Vekiĝinte, mi unue turnis mian rigardon ĉien por serĉi la birdon, kiu gastas en mia dormĉambro. En Ĉinio estas frosta vintro kaj mi timis, ke ĝi ne povas elteni malvarmon ekstere pro sia vundiĝo, pro tio, mi portis ĝin en mian dormĉambron pli varman en la lasta vespero. Ĝi flugadis ĉien en la ĉambro kaj fine trovis plaĉan dormejon sur mia ŝranko. Pro la falo ĝi grave vundiĝis antaŭe kaj eĉ fekis sangon, do mi ne estis certa, ĉu ĝi povos pasigi la nokton sukcese. Feliĉe, ĝi staris bonfarte sur la antaŭa loko kiam mi vidis ĝin frumatene.

pli…