Standard Podcast Play Now | Play in Popup | Download

Miaohui esperantigis de la interreto kaj voĉlegis

Antaŭ longa tempo tibeta lamao sin kulturis sole ĉe la montpiedo de Himalajo.

Iu tage, kiam li pretis eliri, li trovis, ke museto kuŝis mortanta de frosto ĉe la pordo. Li senprokraste portis ĝin hejmen kaj varmigis ĝin per ambaŭ manoj. La museto iom post iom reviviĝis, kaj baldaŭ resaniĝis. Ĝi ekvivis ĉe la lamao, sin amuzante aŭ ĝuante la brilan sunon en la tago, kaj kuŝante sur varma kuseno en la ĉambro por aŭskulti rakontojn de la bonkora lamao. Ĝi ĝuis feliĉan vivon. pli…

Standard Podcast Play Now | Play in Popup | Download

Kvar kokinoj sin bredis kaj amuzis kune. Unu estis nigra dum la aliaj estis blankaj. La blankaj kokinoj ofte sin paradis per siaj plumoj: “Jen kiel puraj ni estas! Ni denaske havas rason de nobelo simila al cigno.” Krome, ili ankaŭ ofte mokis la nigran: “Vi estas nigra kaj malbelega kun nenia perspektivo.” pli…